lore en luv -
éindelyk nog eens live bunnies !!
zondag 28 februari 2021
prent vd week
(c) Srg
een rebooted cover van een stripverhaal dat we eens hebben gemaakt toen ik zes was en hy negen...
dakkan / dakkanni
dakkan: zoveel dorst hebben dat je een fles gekabbelde melk toch helemaal opdrinkt
pech en geluk
pech: wy hebben in de woonkamer eigenlyk één ligzetel te weinig; iedereen anders in huis ontkent dit, maar ik ben dan ook de enige die steeds op de grond zit.
geluk: gebakken spek by het avondeten daarjuist
onderschat / overschat
onderschat: de kans dat trump straks opniéf president wordt
overschat: aperitieven
naar waarde geschat: lamborghini
alternatieve feiten
2. naar ons eigen gevoelen is gemiddeld slechts 45 procent van de mensheid betrouwbaar.
3. desondanks gedragen we ons toch alsof we zouden vinden dat 80 procent van de mensheid betrouwbaar is, vermoedelyk omdat we er tegenop zien om ons wantrouwen te laten blyken.
4. hoe we eruitzien, speelt een enorme rol op de rechtbank. in de v.s. werd onderzoek gedaan naar moordenaars die levenslang kregen en moordenaars die voor eenzelfde misdaad de doodstraf kregen. portretten van deze misdadigers werden voorgelegd aan leken met de vraag "ziet deze er betrouwbaar uit of niet?" de gezichten van die de grote meerderheid oordeelde dat ze er niét betrouwbaar uitzagen, waren stuk voor stuk van mensen die de doodstraf hadden gekregen...
dode schryver
1794-1878
massachusetts
schreef zyn beroemdste gedicht op zyn 18e: "thanatopsis"... mooie titel...
verhuisde naar new york en werd dan editor van de "new york review"...
schreef alles byeen niet heel erg veel...
brak wel diverse lansen voor vrouwelyke auteurs...
raar gestorven
ook weêr een goeie... hans steiniger, de burgemeester van braunau, oostenryk (toentertyd bavaria) ging dood doordat hy zyn nek brak - doordat hy was gestruikeld over zyn eigen lange baard... gebeurd in 1567...
dingen die niet kunnen by e.t.
1. "we hebben het gehaald!" zegt een van die kinderen, en terwyl zie je een bende agenten van links en rechts de straat op rennen. twee minuten later zie je die straat opnief in beeld - en zie je diezelfde agenten opniéf van links en rechts die straat op rennen...
2. in een zekere shot zie je gertie (drew barrymore) een hamburger eten. twee shots daarna zie je gertie opnief eten van die hamburger - maar: ipv kleiner, is die hamburger een klein beetje groter geworden...
weird superhero
geen stripheld maar een kortverhalenheld
eigenlyk een agent; die maan op zyn kop was zyn masker
jaren 30...
waar was je te zondag
productiehuis in mechelen
waar mollie en rocco james conan
een workshop deden
rond "tekenfilms inspreken"...
state of being, 1 maart 2021
op de valreep zei ik: "ik zal anders eventjes meêgaan, naar mechelen"; namelyk: om daar die "showcase" van onze kinderen te gaan bekyken... de zon scheen, en luv en kik, wy met zyn tweetjes op stap, op zo'n heldere, goud-eerlyke zondagmiddag; daar was wel iets idyllisch aan. remember, people, die zeven mooie jaren toen we tezamen waren zonder de kinderen; altyd op restaurant, altyd fun...
"we vertrekken om 10 na 12," zei luv.
om 10 na 12 stipt was zy reeds netjes beneden, in de wagen, onderwyl kikzelf nog vliegensvlug myn schoenen byeenzocht en van jasje verwisselde, het wel betreurend dat ik myn tanden nog niet had gepoetst maar oké, daar was dus de tyd niet meer voor.
om 14 minuten na 12 kwam ik ook beneden. wat zagen we daar, evenwel? de wagen stond reeds schuins over het brede wegdek, dus buiten het parkeerhok. de motor draaide al.
instappen maar...
"jy maakt my razend kwaad!!!! dit is niet 'gezelligjes door het zonnetje naar de kinderen ryden'!!!! jy doet alsof wy naar een examen onderweg zyn waar ons leven van afhangt!!! afgryselyk stresskalf!!!! het is totààl niet plezierig, op deze manier!!!!!"
"ga dan maar niét meê!!!!"
"hoeveel tyd win je dààrmeê!!! met op voorhand de motor al aan te draaien!!!!!"
een paar minuten later was de vrede wel weêr hersteld, maar excuses heb ik niet gekregen, ze zei: ik had net zo goed kwaad op jou kunnen worden!"
gast-auteur
door onze correspondent robertus baeken, vanuit de korenvelden van salem...
29.
Schommelend tussen het vraag- en uitroepteken had ik de volgende zondagnamiddag mijn andere mogelijkheid, die ik volop bezig was verder in te vullen, thuis voor een poosje onbeheerd achtergelaten. Ofschoon niet uitgenodigd, leken de koekjesvriendinnen mijn komst vanzelfsprekend te vinden. En zie, dit keer ging het er nog uitbundiger en feestelijker aan toe dan vorige keer! Wellicht omdat ik ter introductie twee flessen witte wijn had meegebracht, waarvan wij er direct een ontkurkten. Het maakte ons zingen en dansen ongedwongener. Of anders kwam het doordat de meisjes thuis weer een week elke dag vlijtig hadden geoefend. ‘Accentuate the positive’ ging zo vlekkeloos, bracht mij in zodanige droomtoestand dat ik ’t gevoel had dat Jeannette reeds op het podium van de nokvolle Arenberg stond.
Met een vrolijk, onbekommerd Roosje in mijn gezelschap beleefde ik de tijd van mijn leven. Echt waar! En graag had ik dat zo nog lang laten voortduren. Maar toen kwam het ogenblik dat Lucretia de tweede fles ontkurkte en ons vroeg de lege glazen wat dichterbij te brengen. Roosje en Jeannette namen een stoel en toen Lucretia de glazen had ingeschonken waarna het toasten begon, nam zij, en wat noodgedwongen ten laatste ook ik, een zitplaats.
Aan Sneeuwwits blijde gezichtje te oordelen waren Kamiel en zijn Boze Koningin ver uit haar gedachten. Wij zaten zo dicht tegen elkaar aan dat onze knieën elkaar raakten. Eén glas nog en wij zouden de grootste moeite krijgen om niet in elkaars armen te vallen. Dit keer niet om elkaar te troosten, zoals al eerder was gebeurd, maar uit blijdschap, bij het besef dat we waren uitverkoren om elkaar te vinden voor de musical van ons leven. Dit geluk was van korte duur.
WORDT VERVOLGD
zaterdag 27 februari 2021
boekbespreking
zoals eêr al wel 'ns ergens gezegd op deze beroemde blog: het heeft jaren geduurd voor ik het kon aanvaarden dat zomaar iemand anders deze reeks van de grote tardi zou mogen overnemen. achteraf gezien zeer kinderachtig van me. die tekenaars hier, zyn stuk voor stuk fantastisch. je kan er ook cyaankali op innemen dat tardi zelf het anders ook nooit had laten passeren.
in al myn traagheid van begrip begryp ik overigens ook nog maar sinds kort door dat de tekenaars wisselen, het is tandem van vier tot dusver, dus een beetje zoals by blake & mortimer, maar dan met dit verschil dat tardi natuurlyk nog in leven is, terwyl jacobs begraven ligt in een gigantische begrafeniskelder in de waalse gemeente lasne (vaak, abusievelyk, vertaald naar "terlanen"...)
de tekenaar van deze hier, ene moynot, doet het ook steengoed, wel met bibberige lynen maar da's dik oké... lykt soms met zyn geverfde kleuren een volmaakte kruising tussen tardi en loustal... de béste burma-tekenaar die ik tot dusver las, is ene barral, zie hieronder...
de tekenaar van deze hier, ene moynot, doet het ook steengoed, wel met bibberige lynen maar da's dik oké... lykt soms met zyn geverfde kleuren een volmaakte kruising tussen tardi en loustal... de béste burma-tekenaar die ik tot dusver las, is ene barral, zie hieronder...
pech en geluk
pech: dat was randje kantje, toen luv in de auto voorrang moest geven aan rechts maar eventjes in de war was omtrent wààr nu alweêr links is en waar rechts...
geluk: myn neef die ernstig ziek is schynt goede resultaten te boeken middels zyn nieuwste medicynen...
weird superhero
doctor hormone..
echt waar...
liep begin jaren veertig...
hy was eigenlyk 80 jaar oud, maar door een uitvinding werd hy terug 20...
toevallig is zoiets ook my overkomen...
reklaâm
doe zoals steven naus...
die zag op deze blog reklaâm voor die schitterende boekje -
en die kwam daarjuist langs om er eentje te halen...
terecht !!
waar was je te zaterdag
een echte "zaterdag", kuisen en ruimen, en tussendoor met mollie naar "snoopy" kyken, omdat mollie in deze reeks de stem inspreekt van het personage "marsi"...
state of being, 28 februari 2021
zoals altyd werd ik te vroeg wakker. nu al een eeuw lang slaap ik ternauwernood zes uurs per dag. toch kan ik niet blyven liggen waar ik lig. ik zweef als een phantoom weêr naar beneden...
zy het niet, dear readers, dat ik overdag veel heb kunnen uitrichten... beetje ruimen... beetje lezen in die nestor burma... hier en daar iemand lastigvallen met m'n nieuwste boekje, "het verborgen ryk". die titel verkoopt nu a rato van twee boekjes per dag...
maar zo relaxed, is ook wel juist heel goed, voor een tydje moet ik wat lager zien te schakelen. vooral in myn leven heeft hard werken niet veel zin, ik geraak toch nooit ergens... dat is niet erg...
met rocco james conan naar de mekanik stripwinkel, het erg typische vader-en-zoon cliché... savonds voor het slapengaan, kyken we naar kingkong en de hulk, overdag in zo'n winkel staat rocco james conan my uit te leggen waarom d.c. comics beter is dan marvel comics. na een goed halfuur tussen al die boekenrekken: "je wordt het onderhand wat beu zeker?" "neen! ik word het hier NOOIT beu!!"
vervolgens naar de zoo, in het gezelschap van luv en dier ranke zus, tante sarah, én dier dochter, schoonoomzegster olivia... zonnig, honneponnig... luv en sara drinken cava... als ze gewoon met mekaâr praten, lykt het alsof ze een hoogoplopende ruzie hebben - maar er is totaal niks aan de hand, ook niet als het over bart de pauw gaat...
inmiddels werd het zeven uur savonds...
straks toch die bindteksten zien af te werken voor aflevering 8 van de podcastreeks... de voorlaatste editie aldus...
inmiddels aldus een hoop nieve strips in huis, opnief een paar nestor burma's - maar: je mag nooit lezen in een boek dat je diezelfde dag hebt aangekocht! da's echt een regel, zo'n boek moet eerst een paar dagen liggen slingeren en bestaan...
inmiddels aldus een hoop nieve strips in huis, opnief een paar nestor burma's - maar: je mag nooit lezen in een boek dat je diezelfde dag hebt aangekocht! da's echt een regel, zo'n boek moet eerst een paar dagen liggen slingeren en bestaan...
gast-auteur
door onze correspondent robertus baeken, vanuit de korenvelden van salem...
28.2.
Sneeuwwit stond voor lach en leed.
Scriptgirl Lucretia voor dans en plezier.
Het vraagteken liet me geen moment met rust. Vermoeiend.
Daarentegen streek de uitroep langs mijn gezicht, kortstondig, zoals een zalige zomerbries. Licht en bevrijdend.
Sneeuwwit sliep in mij. Ik beleefde haar levenslange droom met vraagteken.
Daarentegen bestond het uitroepteken uit een tastbare, uitnodigende derrière. Rond en reusachtig: een gekloven wereldbol waarvoor heel jongemannen me zouden benijden. Juist daardoor, en omdat de girl zich zo ongewoon rad en licht uit de bocht had laten vliegen, vroeg ik me af in hoeverre die andere jongemannen nog kans maakten. Mocht ik zeker zijn van haar woord, dan zou die wereldbol met wat geluk tot het einde van mijn dagen voor mijn neus blijven ronddraaien.
Maar wat is zeker? En wat is geluk?
En wat of wie droeg nu mijn voorkeur?
Hoe moest mijn leven verder?
Of bestond er nog een derde, oningevulde mogelijkheid?
Met die vragen zat ik, terwijl Lucretia, dit keer zonder uitroepteken, ongewild een gespreksflard als een zomerbries in mijn gezicht joeg: ‘Juist, het stond vanmorgen in De Standaard.’
Op dit moment had ik gewacht om tussenbeide te komen. Ik had de meisjes kunnen verrassen met de vraag wat er dan precies in de krant stond. Maar de gedachte dat die derde, nog oningevulde mogelijkheid evengoed een kans mocht krijgen, maakte dat ik plotseling op mijn stappen terugkeerde.
Van een nog in te vullen mogelijkheid zou je al gauw veronderstellen dat die leeg is. Maar niets is minder waar. Ik had altijd nog mijn architecturale creaties om mijn avonden en weekends te vullen. Geen vraag- of uitroepingstekens in dat geval, maar ook nul tijdverlies!
Daar moest ik toch wel eens over nadenken. Ik spoedde me naar een krantenwinkel.
Door de uitstekend op Kamiel lijkende robotfoto op pagina drie, had ik hun nieuwtje direct bij de kraag.
‘Hoogleraar op nippertje aan dood ontsnapt. Dader, jongeman met rosse baard, spoorloos.’
Terwijl hij zijn hondje uitliet, was het slachtoffer H.M. op straat aangevallen. Gezien de blauwe sporen rond diens nek ging het om een wurgpoging, welke door tussenkomst van een toevallige passant nipt kon verhinderd worden. De hoogleraar werd niet bestolen. Vermoed wordt dat een gebuisde student met hem wilde afrekenen.
Dat het hier om een kabouter ging, daar had ik het raden naar.
WORDT VERVOLGD...
vrijdag 26 februari 2021
onderschat / overschat
onderschat: de nieuwsgierigheid die iederéén wel eens koestert naar het statuut van moordenaar-zyn.
overschat: de noodzaak van het verbod voor agenten om zelf misdaden uit te lokken, als een middel om boeven te vangen.
naar waarde geschat: de vreugde van het aanbrekende weekend
mop vd week
een goeie mop van hein de kort. prent: een rechtzaal. de jury. iemand van de jury wyst naar een man aan de balie en roept uit: "ja! die is zeker schuldig!! zéker!!" waarop het jurylid naast hem voorzichtig oppert: "pas op - dat is eigenlyk de advocaat..."
(blogologie: de correlatie tussen de rubriek "mop van de week" en daarby het prentje van deze actrice, is dit jaar een welgeteld reeds veertien jaar oude traditie!)
dingen die niet kunnen by e.t.
2. wanneer e.t. dood schynt, zegt een wetenschapper: "Cardiac arrest is terminated"; wat wil zeggen: "de hartstilstand is geëindigd." maar hy wil bedoelen: "hartslag geëindigd" ofwel "hartstilstand genoteerd."
3. juist wanneer een van de wetenschappers zegt: "we got him!", ziet de uiterst aandachtige kyker een cameraman in de reflectie van het autoraam (zie: photo.)
alternatieve feiten
1. spinnen kunnen uren- en urenlang overleven in een luchtdichte weckpot.
2. het kleinste ponyras te wereld is de shetlander. soms hoor je mensen dan uitroepen: de falabella is nog kleiner! dat klopt, maar de falabella wordt niet tot het pony-, maar tot het paardenras gerekend.
3. "no vacation nation", zo worden de v.s. wel eens genoemd, omdat er enkele miljoenen mensen werken die nooit één dag verlof kunnen nemen, die dus jaren en jaren werken zonder een allerminste vacantiedag.
4. werken ze bovendien met een "at will contract", dan kunnen ze ook iedere dag zomaar ineens worden ontslagen zonder een allerminste recht op verantwoording.
5. in de v.s. zyn er nu al "amazon-winkels", waar je identiteit wordt gescand als je daar binnen komt, en waarna een stel machines meteen in jouw plaats al jouw boodschappen doet.
6. het balkje dat je neêrlegt op de lopende band voor de kassa, om jouw waren te scheiden van de volgende klant, wordt officieel, want volgens van dale, genoemd een "beurtbalkje".
7. tydens een massa-extinctie gaan er op korte tyd gigantisch veel organismen tegelyk dood, bvb het uitsterven van de dino's door de inslag van een komeet, die de aarde millenia lang in stof deed waden. tot voor kort ging men ervan uit dat de aarde vyf dergelyke uitsterfgolven heeft gekend, maar zopas is er nog een zesde massa-extinctie ontdekt.
8. die pas ontdekte extinctie-golf dateert van 233 miljoen jaar geleden (je zou van minder nostalgisch worden...) ze greep plaats door een ongewone hoeveelheid vulcaan-uitbarstingen, met als destastreuze gevolgen een opwarming van de aarde én een erge toename van regenval. veel ging dood - maar de dinosauriërs grepen de macht, schildpadden kwamen voor het eerst aan land en zoogdieren maakten hun debuut.
9. sommige ratten worden grààg gekieteld, andere ratten liever niet. ratten die graâg worden gekieteld, maken daartydens een stille soort lachgeluidjes.
10. het gezondste brood is volkorenbrood.
11. mensen met stress zyn vanzelf ook minder geneigd om dingen te geloven.
12. als ze willen, kunnen katten elkaâr in één hap doodbyten.
raar gestorven
gag
state of being, 27 februari 2021
1. na te weinig slaap, toch om negen uur smorgens al opgestaan.
2. ik had een stripverhaal in myn handen maar het boude voornemen om eerst, voor alles, dààrin te zullen lezen, toch totaal niet bolgewerkt.
3. luv was al bezig met boekhouden zodat ik ook meteen op dié trein zat...
4. op de postafdeling van het naftstation zeven exemplaren verstuurd van myn geniaalste nieuweling, "het verborgen ryk", en tegelyk my daar een honderdtal nieve postzegels aangeschaft. de juiste enveloppen hadden ze er niet.
5. myn earplugs waren op dat moment jammer genoeg onvindbaar, pas veel later zou ik uitvinden dat die onder de zetel lagen.
6. voor de engelse les een powerpoint klaargemaakt rond het totaal brilante stripverhaal "old man logan" van mark millar, en vervolgens met luv een soort van aerobics bedreven.
7. de engelse les om 15u kon by nader inzien niet doorgaan; die prachtige powerpoint geraakte namelyk alsmaar niet opgeladen op smartschool, wat enorm teleurstellend was voor iedereen.
8. het is nu halfacht savonds. rocco en luv eten sushi en dimsum, mollie is net terug van een vriendin en zit op een skateboard, landerig.
9. het is véél te vlug avond geworden.
10. straks is het "de afspraak op vrydag" maar eigenlyk ben ik van dat programma alleen maar een liefhebber als rik van cauwelaert meêdoet - én, als je het nagaat: de laatste zes keer geraakte zelfs van cauwelaert totaal niet meer op dreef (ooit, weten jullie nog, maakte die op televisie totààl gehakt van patrik van krunkelsven, dat was echt een legendarisch ding, byna angstaanjagend; waarom hy vandaag dan iemand als tom van grieken alleen maar een citaat voorlegt van een of andere totaal vergeten jaren zeventig-politieker die er niet toe doet, weet ik niet...)
------
gast-auteur
HEKSENJACHT
door onze correspondent robertus baeken, vanuit de korenvelden van salem...
27-2
Na Jeannettes verdwijning stond ik daar: buiten adem en ferm bezweet, maar eveneens zorgeloos en met een leeg hoofd.
Van Lucretia mocht het feestje nog wat doorgaan. ‘Kom, geniet!’ zei ze, nadat zij me een kop thee had ingeschonken. Wat later in haar slaapkamer, herhaalde zij dit precies hetzelfde. Dat was op het ogenblik dat zij haar pantalon los ritste, waarna ik zicht kreeg op haar blote derrière. Hé, dat was zeker geen tegenvaller! En wat toen volgde, was eens wat anders dan zich op zondag machteloos in het haar krabben om de schier onoplosbare problematiek rond allerlei hydraulische toestanden. Achteraf heette het enige minpunt dat ik met mijn plannen om onroerend goed roerend te maken, nul vooruitgang had geboekt. Dat er behalve ik niemand op het resultaat zat te wachten, betekende alvast een troost. Een mens kan niet tegelijk zijn natje en droogje hebben.
28-1
Verstopt had ik me achter de afrollende koekjesband tussen de huizen. Op zachte voet volgde ik de twee hartsvriendinnen. Onderweg naar huis wisselden zij hun laatste nieuwtjes uit. Sneeuwwit aan de linkerkant, de scriptgirl rechts van het trottoir. Hoewel de twee gearmd liepen en, wat hun make-up betreft, beiden van overdreven slagroom hielden, bleef ik me scherp bewust van de grootte van hun verschillen en van hun enorme afstand, als tussen twee planeten.
Om het eventjes op mensenmaat te houden: hoewel ik al maanden achter Sneeuwwit aanliep, zou ik achter haar meer dan ooit een reuzenvraagteken plaatsen. Daarnaast was mijn ervaring met de scriptgirl ultrakort en vrijblijvend, gevolgd als het werd door een luide uitroep met bijhorend teken.
WORDT VERVOLGD...
donderdag 25 februari 2021
vrydagbunnies
linkie
https://open.spotify.com/episode/0lC7NhP4Y7azxSLk9kJ6a9
De Grote Don Vitalski Radio Show
pech en geluk
pech: ik dacht dat er geen brood in huis was en heb dus urenlang op wafels geleefd
geluk: die nieve, pyjama-achtige thuisbroek...
onderschat / overschat
overschat: de striptekenaar servais
naar waarde geschat: de plesiosaurus
Abonneren op:
Posts (Atom)
