boekbespreking

nestor burma deel acht...

zoals eêr al wel 'ns ergens gezegd op deze beroemde blog: het heeft jaren geduurd voor ik het kon aanvaarden dat zomaar iemand anders deze reeks van de grote tardi zou mogen overnemen. achteraf gezien zeer kinderachtig van me. die tekenaars hier, zyn stuk voor stuk fantastisch. je kan er ook cyaankali op innemen dat tardi zelf het anders ook nooit had laten passeren.

    in al myn traagheid van begrip begryp ik overigens ook nog maar sinds kort door dat de tekenaars wisselen, het is tandem van vier tot dusver, dus een beetje zoals by blake & mortimer, maar dan met dit verschil dat tardi natuurlyk nog in leven is, terwyl jacobs begraven ligt in een gigantische begrafeniskelder in de waalse gemeente lasne (vaak, abusievelyk, vertaald naar "terlanen"...)
    de tekenaar van deze hier, ene moynot, doet het ook steengoed, wel met bibberige lynen maar da's dik oké... lykt soms met zyn geverfde kleuren een volmaakte kruising tussen tardi en loustal... de béste burma-tekenaar die ik tot dusver las, is ene barral, zie hieronder...