state of being, 26 februari 2021

eêrgisteren-avond (woensdag) dat interview met jan verheyen - maar, wegens corona, slechts alleen via skype (audacity). wat niet zo slecht verliep, een paar keer goed gelachen zelfs, al was echt live zeker meer litterair geweest. het ding greep plaats by tim clement thuis, die ondertussen aflevering zeven opteniéf aan het monteren was. die aflevering, zeven, was technisch een zwaardere bevalling dan gemiddeld. nog twee afleveringen te gaan en dan eindigt het - en maar goed ook, er kruipt veel meer werk in dan jullie zouden denken... en hoeveel mensen horen al die details? je moet er echt naar luisteren met de koptelephoon...

    vandaag eerst gaan lesgeven, dat ging zeer goed, met een goed voorbereide powerpoint en alles dat je maar wil. één keer toch ook wel, heel eventjes, tamelyk kwaad moeten worden - maar daarna ging het weêr. actie en reactie. een toffe klas, een zonnige sfeer en zinvolle leerstof... een mooie school trouwens ook...

    weêr thuis met luv een heleboel papieren bekeken.

    rond drie uur in de namiddag naar de opnamestudio van cc deurne. "oei - wy hadden jou gesms't, had je dat niet gezien?" "neen - wat dan? wat is er?" "jouw opnames zyn moeten verschuiven naar zeven uur savonds." "oké, niet erg - alleen gaat dit wel, vrees ik, voor de lezers van myn blog een zeer saaie mededeling worden. een afspraak die een paar uur verschoven wordt, wat hebben myn lezers daaraan?" ("kan je dat dan niet weglaten?" vroeg wim, de technicus. "onmogelyk - ik noteer op die blog àlles dat er gebeurt".)

    frieten van de macdonalds. cheeseburger. big cola.

    om zeven uur dan weêr in deurne. voorlezen voor een podcast over jmh berckmans. het kortverhaal dat is getiteld "hoe het is",- goeie keuze, we hebben dat verhaal destyds sàmen geschreven. ik begon er gelaten aan, maar geraakte gaandeweg in grammaticale trance...

    met rocco james conan, voor die ging slapen, naar het laatste kwartier gekeken van "jurassic world". het blyft een zwak ding, maar het einde is beter dan het begin en da's dan een meêvaller, meestal verloopt het met dit soort films precies andersom. daarna ook tezamen nog gekeken naar het eerste kwartier van e.t., niet zonder dat myn zoon daar totààl in meê was...

    nu zit ik te bloggen, op de trap, in myn slaapkamer heb ik een slechte internetverbinding en naar beneden kan ik niet zolang die jongen nog ligt te woelen (een van de tweehonderd slechte gewoontes in dit huis; in andere huishoudens gaan die kinderen naar bed en gedaan, by ons is het iedere dag opnief een totale kermis...)

    ik voel my zeer goed in myn vel. ik heb weinig te verliezen. alleen maar te winnen. hoewel ik even hard werk als anders, bevangt er my tegelyk toch een grotere relax dan anders... ik ben goed bezig...