vrijdag 12 maart 2021

state of being, 13 maart 201


beste lezers, ik schryf deze state-of-being, die van 13 maart 2021, in een omstandigheid die pleegt te worden aangeduid met de term "
against all odds". het is halfvyf in de namiddag, sowieso een vreselyk uur aan den dag... bovendien weet ik my grieperig; koud en beverig, hoewel ik toch twee truien draag, en slap en met een lichte brein-irritatie; misschien is dit begonnen met een slecht verwerkte cola light. daar nog eens bovenop zyn er voor mollie en rocco twee vriendjes op bezoek, die wel vriendelyk en zelfs rustig blyken, maar die, tezamen met myn eigen wakkere kinderen, niet meteen garant staan voor geruisloze meditatie. plus, ten slotte: alwéér is er werkvolk over de vloer, deze keer als een wapen tegen de ruïnes van de zogenaamde "koude kamers", zynde twee kleine, enge, vermolmde achterkamertjes opzy van de keuken, dienstdoend als wasplaats en als magazyn. doordat die grote, stevige, on-sceptisch levende werklieden met hun verfborstels en klophamers gezwind door het huis in de rondte hossen, is het voor myzelf gevoelsmatig niet meer haalbaar om nog in myn kamerjas te lopen, laat staan om, met die kamerjas aan, met myn voeten naar omhoog, in de sofa te gaan liggen met een deken op het lyf...
    dit is, met andere woorden, doodgaan...
    het bezig zyn met bloggen, gereduceerd tot een zuiver mechanisch overleven.
    daarstraks had ik overigens een "paedagogische webinar" ook; van tien tot twaalf; een lezing over "woordwolken", "preambule eindtermen" en "evaluatieve vliegwiel-modules"; ook dààr ben ik nu eventjes, één etmaal lang, totaal verpletterd van - het is niet anders. voor de klas staan en lesgeven doe ik steengoed, maar in de pas lopen van het beleid is voor my simpelweg niet haalbaar, dat behoort gewoon niet tot de mogelykheden...
    en toch, toch komt alles altyd weêr goed... als dat niét zo was, dan waren we reeds in de tyd van de oude romeinen, ten laatste, allemaal en één na één zyn uitgegroeid geworden (hoogstwaarschynlyk zyn er toen namelyk, in het jaar 73 voor christus, in wat vandaag noord-frankryk heet, een gehele reeks ufo's geland, met daarin een soort creaturen die by machte waren de mensheid op één seconde tyds te vernietigen - maar die dit toch niet gedaan hebben, om redenen die we nog steeds niet echt weten.)



2 opmerkingen:

Jacques Vallée zei

Die close encounter van de 3th kind in '73 v Chr heb ik nog nooit van gehoord.
Boeiend! Mag ik de bron weten?

Die houtsnede lijkt wel fake waar komt die ergens van?

Misschien moet ook eens een alien-Ufo boekje maken ;)

Vitalski zei

haha, die bron is om eerlyk te zyn myn eigen op hol geslagen verbeelding...