state of being, 28 april 2021

nieuws omtrent de zogenaamde "dubbelganger-kat", die sinds de allereerste lockdown is komen rond te zwerven in onze spookachtige straat. dat beest, dat "dubbelganger-kat" op zyn passpoort heeft staan omdat hy érg hard op onze eigenste thuiskat pitouche gelykt, is vannacht aangereden geworden door een camionette, en vervolgens met een verbryzelde heup afgevoerd naar het dieren-hôspitaal in berchem. een spytige zaak, ook voor pitouche; die twee beesten konden, vooral savonds zeer laat, soms urenlang by de glazen voordeur naar mekaâr zitten te staren, turen en loeren.

    hoewel: eens één keer zetten-ik die voordeur op een kier - en toen kreeg pitouche toch algauw, van die rotte dubbelganger-kat, een krab cadeau... misschien dit accident daar nu wel, logischerwys, een wraak voor zynde geweest - dankzy het karma der dieren.
    zelf weet ik my fysiek enigszins aan frennen... ik moest vandaag, immers en/of namelyk, lesgeven om 9 uur smorgens, maar dan van thuis uit; voor je werk smorgens niet de baan op hoevende, is het onmogelyk om er savonds tevoren vroeger voor te gaan slapen; zodat je met amper vier uur slaap achter de rug, met een koffi by de hand, in onderbroek à la dewever, achter je toestel komt gekropen... evenwel: dat lesgeven ging zeer goed, ik heb nu echt wel geleerd hoe dit kan: die jongeren engels aanleren langs het digitale parkoers...

    vroeger, toen ik jonger was, moest ik leren gitaarspelen met myn tanden, en organiseerde ik levende vrouwententoonstellingen en trok ik tezamen met luc devos door new york city; vandaag moet ik my aan smartschool onderwerpen... hard - maar: het is niet anders...

    deze gehele blog, beste lezers, is bladvulling zonder meer... dat is ook helemaal niet erg. ..een meer eervolle term zou misschien kunnen zyn "weaving"... ik heb niks te zeggen maar door te blyven doorgaan met het uitpersen van myn stel simpele hersens, geraakt zo'n state toch àltyd netjes bolgewerkt...