BLOG OP DONDERDAG

sinds kort blog ik nooit meer op donderdag... de dag lykt daardoor dan oneindig lang voort te duren... er kruipt dagelyks toch immers, mogen jullie weten, minimaal één uur werk in, en als ik even geïnspireerd geraak nog veel méér uurs ook. heden komt deze pauze evenwel nog béter uit dan anders; rond halfvyf in de namiddag met een zeer luidruchtige auto thuiskomende van myn lange, afmattende excursie naar de heilig hart-kerk van zevendonck, overrompelde my ineens een merkwaardige, bedrukkende over-vermoeidheid - luv vroeg: "en? hoe gaat ie?" en naar waarheid moest ik uitspreken, hoewel ik anders toch nooit klaag: "raar, luv; maar ik voel my precies alsof ik vanonder een camion vandaan kom..."

    deze zuivere moeheid verwerd inmiddels, zeven uurs later, tot een gestandaardiseerde griepaanval... het werd nu, eens kyken, alweêr halftwaalf savonds op de klok van onze lieve heer, en verhaast heb ik twéé dafalgans achterover... meestal,- zo zit ik in mekander -, zweet ik zo'n onzin er op één lange nacht weêr uit... ik pleeg dan, naar traditie, onder viér dekens te gaan liggen, en probeer een gesprek te voeren met sint-marcus, de evangelist (van de voos moralistische sint-paulus heb ik altyd een afkeer gehad - hoewel johnny cash my daaromtrent myn mening onlangs toch of de proef heeft weten te stellen...).