myn artiestennaam "vitalski" is nooit helemààl aanvaard geworden; een artiestennaam wordt alleen aanvaard van figuren die écht hebben weten door te breken. en da's niet eens zo onbegrypelyk. als ik word aangekondigd op de radio, luidt het meestal in deze trant: "vital baeken, wellicht beter gekend als vitalski"; terwyl in de media pakweg kamagurka wel nooit zal worden aangesproken als "luc". dit is byna iets militairs; er alleen ruimte zynde voor het narratief van de overwinnaar.
toen, vanaf myn vyftigste levensjaar stipt, myn op zich reeds naar irritatie hengelende bynaam "vitalski", op een vreemde manier toch echt spontaan, naar "don vitalski" scheen te zyn uitgeschoven, zag, behalve myn broêr serge, werkelyk niémand dit zitten - zelfs niemand van myn tweeëndertig echte fans... dit vond ik dan ook zelf wel tamelyk jammer - maar: niks aan te doen; de naam kiest jou, en niet andersom. wat jy nu vast mystiek gewauwel zal vinden - maar toch is dit zo.
evenwel - zie nu hier, goede vrienden: in ondenval, in de verre, duitstalige ardennen, is de secretaresse achter deze blog, lies robbeneiland, er zopas nog meê doende geweest, integraal haar buitenverblyf te herschilderen. de slaapkamers boven, vyf in het totaal, hebben elk een eigen naam, elk die van een schryver, of anders van een schryfster, en de grootste, middelste, meest statige slaapkamer, waar ikzelf pleeg te slapen wanneer ik dààr ben, die heette, sinds jaar en dag, "pieter aspe" - dat was, zodoende, de "pieter aspe-kamer". om een reden die ik niet ken, misschien doordat die nu overleden is, is, tydens dit schilderen, deze wel geëerde naam onder de verf verdwenen, waarna mevrouw robbeneiland plotseling op het idee kwam, deze kamer voortaan officieel de "don vitalski kamer" te heten. dus dié naam staat daar nu, voor alle gasten ooit, in barok gekrulde letters boven de klink aangebracht: "don vitalski".
een aankruisenswaardige honeur, op zyn minst - en ziehier, het moét worden gezegd, hier alles byeen: met de naam "vitalski" was dit nooit mogelyk geweest. een kamer die heet "vitalski", zoiets als "de vitalski-kamer", dat moet een kamer zyn waar, behalve natuurlyk wel een tof bibliotheekje, vooral toch een flipperkast is ondergebracht, en een rieten toog en een hangmat, en met voorts hier of daar een playboy-poster op het behang. alleen een kamer die officieel "don vitalski" heet, de officiële "don vitalski kamer": dié betekent inderdaad, per definitie, zo'n grote, brede, bezadigde slaapkamer als deze, met zo'n droomachtig natuurlyk uitzicht als hetdeze; een uitzicht, lezers, op zo'n diepe, groene, weelderige vallei, als waar beneden, alle seizoenen door, dat bruisende bosrivierwater glimt.
2 opmerkingen:
Proficiat met de Don Vitalski kamer! Velen zullen daar hun hoofd op het kussen leggen, naar het proper geschilderde plafond kijken, en in slaap dommelen in uw naam. Dat besef is toch met niets te vergelijken. Het is mijns inziens beter een eigen kamer te hebben dan mee te doen met het songfestival, bijvoorbeeld.
het beste is natuurlijk béiden: eigen kamer én songfestival!!
Een reactie posten