er zaten toch ongeveer duizend en tweehonderd mensen in de tribune, die allen met overtuiging voor rocco james conan applaudisseerden. dit heb ikzelf als toneelmaker nooit of byna nooit meêgemaakt - en daar ben ik zéér bly om. er is niets zo satanisch als ouders die, in eenzelfde branche, méér succes hebben dan hun kinderen; wat voelt jan decleir wanneer hy jenne bezig ziet? wat voelt walter van den broeck als hy de manuscripten van stefan leest? kort voor hy overkop ging, zei bart de pauw in een interview: "het is heel moeilyk om aan je dochter uit te leggen waarom je haar niet zomaar een plekje op tv kan aanbieden." dat geloof ik. ik dacht toen opgelucht: gelukkig heb ik niet die positie!...
het komt er eigenlyk op neêr dat het, van zodra je kinderen hebt, met jouzelf is afgelopen. en dat is zeer goed zo, de weg van de natuur.
luv vertelde me vandaag dat zy als prille tiener heel graâg een leesbril wilde hebben, en dat ze daarom deed alsof ze bepaald dingen niet kon lezen. maar dat deed ze zo goed, dat er een oogarts by werd gehaald. die haalde zoveel ophtomologische truukjes met haar uit, dat hy, op den duur, begon te begrypen dat ze slechts een simulante was. gelukkig maar!
een byzonder woord: de "kweekschool". werd nog gebruikt toen ik een kind was. ook "papschool" werd wel eens gezegd, maar dan steeds volks en denigrerend. "kweekschool" daarentegen was algemeen nederlands. in nederland betekende "kweekschool", als ik het naga, een school voor opleidingen voor leraars van de lagere school; maar in vlaanderen betekende het volgens my zoiets als de kleuters of zelfs de crêche.
neen: by nader inzien betekende ook in vlaanderen het woord "kweekschool" een opleidende academie voor leraren...
wat niet wegneemt dat het volgens my toch, in de volksmond, werd gebruikt in de betekenis van kleuterschool...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten