meer een fan zynde van bowie in de vroege jaren 70 dan van de bowie daarna, was ik nu wél toch, zoals meestal eigenlyk, een en al bereid en benieuwd om deze "de laatste vyf jaar" tot my te nemen; om daarin echter, in de praktyk, enigszins teleur te worden gesteld; toch wel. als je maar 110 minuten de tyd hebt om iemands "laatste vyf jaar" te portretteren, dan moet je uit die kwantiteit geen dertig procent uitbesteden aan de vroégere jaren, langs platgetreden wegen. die laatste jaren zyn intrigerend - maar met deze docu kom je daar dus geheel niet dichter by, je blyft op het oppervlak.
dat het anders kan, bewees een paar maanden geleden de serie "the warhol diaries" - die documentaire brak wél, algehéél zelf, door die buitenkant heen, echt verbluffend... daar was ik echt niet goed van...
anyway, toch met plezier ook hiernaar gekeken...
anyway, toch met plezier ook hiernaar gekeken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten