zoals een aap zich van tak tot tak ziet slingeren om het woud door te komen, zo overbrugden-ik zelf de gehele dag door van slaap naar slaap te verglyden. wat een drukkende luchtdruk... tussendoor wel myn examens opgesteld, voortgearbeid aan de grote bulderdrang-roman en de oneindige kleine dingetjes voor de aanstaande dinsdagclub; maar als ik ging zitten om te lézen, dan vielen myn ogen dicht, telkens opnieuw.
een nadeel van dit stevige weêrtje is bovendien, toch zeker voor een mopperaar als ik, de buren-geluiden langs alle kanten. het is een debiele reflex van de mensheid, die ik sowieso niet echt mag: het zonnetje schynt? hey wauw - wy gaan de tuin in - with the radio on! wy gaan onze auto wassen - with the radio on!
en nooit is het dan händel of marin marais. altyd is het dan hiphop, rap of gangstarap.
jy zegt: dat komt omdat je in de seefhoek woont, zo marginaal; maar in beersel of in adinkerke is dit precies hetzelfde. één buurman volstaat.
hoewel je hier natuurlyk ook wel, laat snachts, die motorcrossers hebt... en het geclaxonneer van marokkaanse trouwfeest...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten