heb er schik in. dit blyft een zeventien-traps-racket, waarin ik heden, nu reeds twee jaren lang non-stop, vooruit-cruise door het universum - maar: ik heb er lol in.
ik was duidelyk zeer geliefd daarstraks, ook dat. ik bedoel: op die fêstival-weide. waar iedereen echt zéér vriendelyk voor my was, en waar een gehele resem sterveling my zelfs, overal her en der, kwam mede te delen, met nadruk, "fan" te zyn van my. ja hoor...
ik bén dan ook "the real thing".
de lach die ik, als performer, genereer, is de échte lach. de gezonde lach, de mensenlach. de lach van de zonnestraal.
dus niet die plastieken lach, niet die nep-lach van myn nep-collega's... niet die media-gegenereerde nep-lach, die éigenlyk, deep down, kanker verwekkend is, lezers...
dat fêstival heette "het beuling en blues"-fêstival - en dus zelfs, ziehier: die kok, die daar actief was, die verklaarde zich evenééns een "zware fan" van my; zelfs in die flabbergastende mate, dat hy vyf kilo beuling meêgaf, voor in myn diepvries. hy kwam daarmeê naar my toe gerend toen ik, op het eind van de lange dag, op myn elektro-fiets aan het stappen was. ik zeg: "waarom kryg ik dat zomaar?" hy zei: "ik heb in jaren niet meer zo goed kunnen lachen!"
echt...
die fietstocht, antwerpen boechout en weder terug, was overigens evenééns een zaligheid; met dit volmaakte weêr, die geur van openbarstende bloesems, langs toffe koeienvelden, voorby de spoorwegen.
jammer dat ik op het einde moest fietsen richting antwerpengrad, waar myn huis staat. de stink-stadt, de betonnen margi-wereld van prikkeldraad en pislucht en verkeersagressie.
jammer dat ik op het einde moest fietsen richting antwerpengrad, waar myn huis staat. de stink-stadt, de betonnen margi-wereld van prikkeldraad en pislucht en verkeersagressie.
we schryven nu halfdrie snachts, en ik heb nog kei-veel werk voor de boeg, voor de aanstaande dinsdagclub... in principe is die morgen al... dus: die moéten vandaag nog rond, die voorbereidingen...
(toch is dit niet écht hard. écht hard, dat is het échte werk, het echte werk in de echte, realistische buitenwereld; met directies, met bestuursverantwoordelyken. dààrtegen ben ik niét opgewassen, wie wel...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten