vroeger opgestaan dan ik eigenlyk wilde; namelyk omdat ik de kans wilde waarnemen, in de voormiddag een uur lang met luv alleen thuis te zyn. luv, die het huis aan het poetsen was, omdat ze rond het middag-uur volk verwachtte. zelf ging ik om één uur smiddags nele bauwens op bezoek krygen. een weêrzien dat garant zou komen te staan voor een fyn onderhoud - maar het werk voor haar, schryfwerk, schrikt my toch af, op dit ogenblik.
rond halfvier naar mollie haar school gereden, alle files trotserend tot helemaal op het zuid zodus, om daar haar eerste middelbare schooljaar ritueel meê af te ronden. zittend op een houten stoel terwyl die leerlingen toneel speelden, viel ik aldoor diep in slaap.
quasi aansluitend daarop, rond zeven uur savonds, ook nog eens naar rocco zyn school, de lagere school in de helmstraat, om daar zyn afzwaai-moment mede te getuigen. ook hier, zittend op een houten stoel, knikkebollen, diep inslapen en wakker schrikken. knikkebollen, diep inslapen en wakker schrikken.
quasi aansluitend daarop, rond zeven uur savonds, ook nog eens naar rocco zyn school, de lagere school in de helmstraat, om daar zyn afzwaai-moment mede te getuigen. ook hier, zittend op een houten stoel, knikkebollen, diep inslapen en wakker schrikken. knikkebollen, diep inslapen en wakker schrikken.
alleen te voet onderweg terug naar huis, om negen uur savonds, gebeurde het ter hoogte van café de kroon dat ik staande werd gehouden door de wereldberoemde schilder sam dillemans. met hem zomaar onverwacht een té ernstig gesprek over kunst hebben moeten staan voeren, byna een halfuur lang; daar loop ik nu eigenlyk scheef van. ik wil alleen nog maar zuiver mechanisch voortwerken, altoos rechtdoor op het enige, kurkdroge traject dat ik ben ingeslagen - daar kan ik geen enkele extra philosophie by gebruiken. ik kan niet praten over kunst, ik wil niet nadenken over kunst.
intussen ook tamelyk duf van al die schoolpartyen, of course.
myn mailbox zit helemaal bomvol met super-dringende kwesties, dààrop wil ik my richten. ik ga twee liters koffi drinken - en héél die berg doorploegen, vandaag nog.
goed - dus allereerst deze blog...
deze shit-blog, deze rot-blog...
deze shit-blog, deze rot-blog...
echt léven, is niet aan my besteed. een terrasje doen en lollig chitchatten, dat is niet voor my opzy-gelegd. (al kan ik dus wél, één keer om de vier dagen, naar een ouwe tarzan-film kyken!!...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten