state of being, 25 juni 2024

ik dacht dat ik alleen thuis was. pas na lange tyd hoorden-ik, doordat zy opeens begon te hoesten, dat mollie er ook was, vlak naast my. die haar vacantie is natuurlyk, zelfs vrydag al, quasi, begonnen.

    omdat mollie graâg alleen thuis is, ben ikzelf nog urenlang in myn slaapkamer gebleven. vooral als ze bezig is met zingen, is het zaak om zéker niet zomaar ineens by d'r binnen te wandelen. ik had myn gerief echter op myn kamer (myn laptop en myn telephoon, maar ook myn slypschyf, myn soldeerbouten en myn wereldbol), dus alles goed... het raam open, de straatgeluiden - moet kunnen.

    neen, niet helemaal; rond elf uur smiddags reeds, nu ik eraan terugdenk, ben ik, willen of niet, de straat opgerend: om die zigeunerbende by ons om de hoek, te verzoeken, met dringendheid, hun venster dicht te doen - tenminste, toch zeker als ze weêr trompet willen spelen. één uur lang trompet moét ik leren verdragen, vind ik - maar: de voorbye zaterdag was het achttien uurs aan één stuk door die trompet - en duidelyk wilden ze dat vandaag dus nog eens opnief proberen...

    echter: ze begrepen myn spreektaal totaal niet; in plaats van alleen maar hun vensterramen dicht te trekken, deden ze ook hun rolluiken naar beneden, en hebben ze voor de rest van het jaar die trompet niet meer aangeraakt...

    wat niet eerlyk is. ik heb liever dat die mensen musiceren dan dat ze heroïne zouden dealen. en trompet-plus-trekzak is nog altyd iéts minder erg dan een house-deejay vlak boven je kop...

    eerst snel alle dringendste zaken behandeld, de dinsdagclub deze week, de dinsdagclub in het boelaerpark, in gent en in sint-niklaas. zo rap mogelyk daarna evenwel, al dàt soort van enerverende prutswerk in één zak byeengestoken en in de kast geborgen - met als eindbedoeling, my nog eens intens aan "de geannoteerde holmes" te zetten.

    volgende week ga ik aan nieuwe toneelteksten moeten beginnen te werken voor nele bauwens - tegen dan, m.a.w., moet ik déze versie van het holmes-verhaal zeker àchter my hebben; anders kan je al net zo goed je kop onder een koude waterkraan steken - net zolang totdat je bent verdronken.

    om vier uur in de namiddag: het glas naar de glascontainer brengen... als een manier om buiten te komen, met dit zonnetje... gedurende de periodes waartydens lies robbeneiland op reis is, doe ik het glas van de dinsdagclub steeds zélf weg; maar da's best een karwei; de flessen van drie edities, is meteen één anderhalve stationwagen vol.

    multicultuur... er zitten, naby die glascontainer, twee negenjarigen op de stoep, kwik en flupke, maar dan ahmed en flupke. "kyk eens, jongens; hier hebben jullie 5 euro - kunnen jullie my helpen, deze flessen allemaal in deze container te droppen?" meer voor de grap, dwz vooral om die jochies te plezieren, met hun snoepwinkel zo vlakby. evenwel: die eerste kan niet meêdoen; hy wil doodgraâg, ook met die 5 euro en zo - maar: hy mag geen flessen drank aanraken. ook niet als die leêg zyn. (goed, we vonden een middenweg: hy mag wel die kartonnen dozen dragen, waar die flessen in zitten...) ("religie" komt van het woord "ligare", willende zeggen: "verbinden"; maar kennelyk kunnen we niet verbinden zonder tegelyk, vooral zelfs, uiteen te trekken.)

    later op de dag met rocco james conan gekeken naar de film "mowgli".

    subiet vermoedelyk nog meer sherlock holmes - nog eventjes doorbyten, vitalski...