state of being, 22 aûgustus 2024

retrograad...

halftwaalf savonds... hier in de zetel... alleen thuis, de kinderen en luv vertoeven in de regionen van jeanne d'arc... op de radio joan as a policewoman.
    de middelste teen van myn rechtervoet doet nog altyd een beetje zeer, vanwege daarmeê tegen de zetel te zyn gestoten daarstraks. de voortdurendheid van de pyn allicht komende doordat myn teennagels steeds veel te lang zyn. een pedicure zou opperen: "hier begin ik zelfs niet meer aan..."

tien uur savonds... die aardappelpuree, die ikzelf, eêrgisteren, my had aangeschaft, in de albert heyn... geen vlees in voorraad - ja, toch wel, gehele kippen zelfs. maar: daar begin ik niet aan, om die te bakken. naar de nachtwinkel, zodoende, voor frankfurter-worsten. by die egyptenaar in de pothoekstraat wel steeds goed uitkyken voor de houdbaarheidsdatum.

van zeven uur savonds tot tien uur savonds... repeteren met het seeftheater... aanval van vermoeidheid, intussen; zin om acuut op de grond te gaan liggen, om in te slapen... gelukkig zyn het de acteurs die het zwaarste werk verrichten, en niet jyzelf...
    nabespreking met de techniekers... het geluid; dat zou eigenlyk van àchter de acteurs moeten komen, dwz de muziekboxen zouden eigenlyk achterààn op scène moeten...

halfzes in de namiddag... een bad nemen... doe ik niet vaak... liever douche ik... dit bad zit ook niet overdreven goed, vind ik; te steil in de rug... ondertussen "my drawers", van the time; echte badkamer-muziek...

van twaalf tot vyf; of course aldoor huiswerk... de line-up voor gent, telephoneren met yves schellekens, dwz de ceo van plein publiek; met tante leny afspreken welke gogo-dancer best wanneer opduikt. facturen uitbetalen, dat vooral; en naar "rapid" mailen, om die te zeggen dat de nieuwe affiches zyn gearriveerd (de affiches voor "salon op zondag".) voortwerken aan het scenario voor het stripverhaal met gianmaria gaschetto, dat is onderhand byna klaar...

voormiddag: slapen. twee keer eruit om te gaan plassen. toch telkens opniéuw kunnen inslapen. nét niet lucide...

nacht: diep en aangenaam geslapen, veel dromen gehad - maar die ben ik intussen jammer genoeg vergeten.

halfvier snachts: mollie en haar vriendin nina, in haar kamer - nog àltyd wakker en aan het babbelen? ikzelf in myn eigen slaapkamer een beetje lezen, in het eerste het beste dat hier by de hand ligt; ik zeg het niet graâg maar dit is de autobiographie van marianne faithful... en dan zelfs maar meteen naar het hoofdstuk "redlands", het kâsteel van keith richards, voor een miljardste keer dié afgezaagde mythe (de arrestaties van mick jagger & keith richards.) en toch, wél aangenaam om by weg te zinken na al die vele, vele impressies die je steeds oploopt in de dinsdagclub... dat hoor ik van iederéén in de crew: je doet in de dinsdagclub, op zo'n avond, zoveel diverse impressies op, dat je uren nodig hebt om weêr af te kicken...