london = musical; maar de enige musical die ik aankan, is grease...
die gasten hebben namelyk geluk dat de liedjes van grease simpelweg erg mooi zyn. al is die typisch musical-achtige, overdrive manier van zingen niet teder genoeg voor een échte "hopelessly devoted", my dunkt...
ook kryg je compassie met die acteurs als je bedenkt dat ze daar al vyftien jaar lang zes keer per week moeten klaarstaan... dan denk ik aan myn eigen tyd by de zwarte komedie, acht màànden hetzelfde stuk. "het verschil tussen jou in de zwarte komedie en grease," zei luv, "is dat by grease hier, de zaal avond na avond nokvol zit. zelfs op een maandag"; ja - maar zou dat na zes jaar nog veel verschil maken?
regisseur alan arkush heeft gelyk, tenslotte: grease is een bourgeois rip-off van rock&roll highschool!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten