ik kom vaak uit bed omdat ik smorgens, als ik te lang blyf liggen, sombere gedachten kryg, voornamelyk over myn leven als een mislukking, maar vanmorgen was het andersom: ik werd wakker vanwege gelukkige gedachten. te gek... en hoewel het nog maar een uur of elf was (was pas rond vyf uur snachts ingeslapen), wist ik my, zodoende, té enthousiast om niet meteen naar beneden te lopen, in kamerjas, maar wel dan steeds mét een onderbroek onderaan - want: de overburen zien alles, en die kamerjas valt aanhoudende helemaal open (is niet echt een kamerjas maar eerder een schlemiel-achtig blauw vod met een touw als ceintuur en van badstof...)(okay, ik apprecieer badstof wel, zelfs ten zeerste... cfr ook myn slaapkussen...)
mollie was tv aan het zien en zei meteen:"kom meê kyken!" het is dan niet genoeg, lezers, als je naast haar zit om terwyl je smartphone te checken, je beide ogen moéten meê op het tv-scherm gericht blyven. krokie sliep (middagdutje) en uitzonderlyk genoeg kon luv zich daar voor een uurtje byvoegen (was al van vyf uur smorgens op...)
voorts was mollie juist erg aimabel vandaag, niet die kuren van soms; by wyze van evenwicht was het deze zaterdag veeleêr de krok die zich het etmaal heeft doorgejammerd. geen geëngageerd wenen om iets bepaalds, maar een soort blaasbalg-zeuren om niets, als een geëxtrapoleerd ademhalen. luv zegt dan dat hy "in een sprong" zit, dwz nieve ontwikkelingsfasen doormaakt. hy is wel opeens kei-groot geworden.
toen ze met z'n drieën naar de delhaize waren, kon ik me een uurtje aan de schryftafel in de machinekamer zetten; alle vele correcties en toevoeginkjes en weglatinkjes in de tekst voor het toneelstuk voor elcerlyck eens op een rytje gezet, genoteerd, voor één nief, enkelvoudig manuscript. hoewel ik een steengoede schryver ben, heeft hier of daar een actrice my er toch op moeten wyzen:"zeg, hier is dat personage zyn moeder, maar op het volgende blad zeg je dat ze zyn schoonmoeder is," - dat soort crazyness. omdat er teveel tegelykertyd is waar je op moet letten.
dan een uurlang met duplo gespeeld, onderwyl kitsch-muziek afdraaiende van het genre "jeux interdits" (wat moet je met byvoorbeeld dàt muziekstuk aanvangen? als kitsch verwérpen? of proberen ernaar te luisteren als naar iets dat je nooit eêr had gehoord, als ware het gecomponeerd door een vriend op bezoek, -- en dan wellicht appreciëren?)
daarna opnief een ontsnappingsroute wég uit de kindercaravaan: in myn eentje te voet naar beno fietswinkel, in de carnotstraat; myn band was kapot en op één dag hadden ze hem daar hersteld. voor dertig euro of zo. de winkelier zei grappend:"alleen de onderkant van die band was plat." door de schuld van de vele glascontainers die in antwerpengrad systematisch op fietspaden worden neêrgepoot, kom ik zo vaak in deze fietswinkel terecht, dat de fietswinkelier niet alleen myn naam, doch zelfs myn telephoon-nummer van buiten kent.
weêr terug thuis, en dan weêr met het gezin naar park noord. rocco wenen maar niet om een bepaalde reden, eerder een soort huil-blazen. mollie fietst inmiddels extreem goed, dus met trappers, zelfs door drassige velden en langs hobbelige zandwegen.
weêr thuis zei ik tegen mollie:"zeg eens iets raars," waarop mollie ameteen, onverdroten (- vinden jullie dees nog normaal?):"er klimt een klein mannetje in uw neus, en dat mannetje zegt dan: oei, nu zit jouw snot in myn neus..."
corresponderen tussendoor. weet nu al niet meer met wie. en naar het nieuws zien en terwyl de afwas doen. obama tegen isis. de russen tegen de europeërs. zes artsen tegen ebola. ik ga denk ik myn abonnement opzeggen.
toffe seks met luv hier in de smeuïge zetel, zoals praktisch elke dag, ook na acht jaar nog... het kan...
van tien uur savonds tot drie uur snachts de biografie van georges simenon liggen bestuderen, opnief in de machine-kamer; tussendoor my scheren; door omstandigheden heb ik alle andere boeken waar ik in bezig was, en die derhalve door het huis slingerden, moeten opbergen (bukowski-kortverhalen en gide-dagboeknotities in de slaapkamer, mann-dagboeknotities op het wc boven, berkcmans' biotoop op het wc beneden, de conan-stripreeks in de zetel vd machinekamer); teneinde plaats te maken voor enkel of alleen simenon. indien de planeten juist draaien, mag ik hierover een reeksje maken voor de radio; enfin, we zullen wel zien, wellicht voortvarend, maar simenon is natuurlyk sowieso keihard de moeite. en ieder vry halfuur moet ik economisch hanteren...
in de rubriek "what's on" hier gisteren, was ik nog twee dinges vergeten (ging over "wat staat er voor de deur het komend najaar?"), twee serieuze dinges: het toneelstuk rond valentin, met het martha-tentatief, en, but not least, die gehele serie revues voor het oud badhuis... hihi, daar ga ik een waarachtige stagiaire voor in dienst krygen, voor de laatste...
de deur staat open, by wyze van vensterraam dat openstaat; het is twintig na drie in de koel-zwoele zomernacht, en morgen is het een zondag...
alles onder controle, alleen een nieve broek moet ik hebben... het plafond in de bovenste gang komt naar beneden maar de patrick komt dat van de week eens bezien...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten