nog twee dagen met vacantie

ik ben één weekje foetsie. vandaar hier, gedurende deze week, enige mooi voor u uitgekozen reposts, elke dag ééntje.

vandaag iets tamelyk ouds; een ludwig-gedicht uit 2012... voor lezers die met deze cyclus niet vertrouwd zyn, misschien wel zeer vervreemdend (in 2010, 2011 en 2012 kroop ik, als blog-dichter, in de huid van ludwig II, de zwanenkoning...)

FOSSIELEN

myn adviseurs

zyn my aan het uitleggen geweest

waarom ik

de laatste tyd

té zelfkritisch ben.

begin deze mistige week
heeft er zich in uitgerekend de sint-augustinusgrot

in bazel
een archeologische vondst voorgedaan;

van myn eigen, felomstreden kabinet
wist niemand er iéts van,

enkel myn persoonlyke begeleider,

met wie ik daags tevoren
tezamen was in het koffiehuis,

in het jachtdorp,

sprak my er op goed geluk over aan,

die morgen -

en wel degelyk werd ik toen onverhoeds
een sensatie gewaar,
die my beving;

er

"stond iets op til..."

- - - -

en wel degelyk wist ik my ertoe aangedreven
om voor myzelf

het juiste deel van het applaus

te zullen gaan opeisen.

desnoods wilde ik daarvoor

naar de schouwburg!

al wens ik absoluut niet
steeds het gevoel te hebben

bezig te zyn met werken...

- - - -

een schedel in myn tien dunne vingers,

- heer en meester, voel...

raak het allemaal aan...

zo sprak myn begeleider,

met zyn
cupido-achtige krullen...

de getrouwde zoon

van die generaal die werd gecastreerd

in de naam van de neogothiek.

- - - -
ten dele, sprak die frêle figuur, is deze grot,
waar wy ons nu bevinden,
tweeduizend jaar geleden
een crematorium geweest;

de pruiken van de vele maagden, ziehier,

van de legendarische clovis hemzelf,
hier gecremeerd;

en de sprakeloze paardentorso's

van de grynslachende doodshoofden,

van de versteende bloesems

de ysbloemen,

van de pluimen de rook

in iedere smalle gang -

toch

doorstond ik het interview

zonder kleêrscheuren.

maar, zeggen nu myn adviseurs:

er had zoveel méér ingezeten!!, -

terwyl

juist

zyzelf van

niks wisten!!

dat

was effectief hét keerpunt voor my.

- - - -

en vanmorgen dan toch

wagner over de vloer.

die verklaarde zich
opgelucht; een heldere middag,
frisse buitenlucht

door
alle hoogste vensterramen.