DE NATIONAL
Op het moment heb ik een bloedhekel aan Antwerpen, ik schrijf deze column op een zaterdagavond en de stad is weer 'ns vergeven van de racers, de sluikstorters, de dronkaards en de rijdende discotheken. Maar: dit is een voorbijgaand gevoelen, in wezen is 't Stad natuurlijk een fantastisch juweel, anders bleef ik hier ook niet wonen. De Antwerpse schatten liggen vaak in het geborgene, je moet Antwerpen een beetje "kennen", om te weten waar je aangenaam verrast kan worden.
Erg leuk en ook bijzonder typisch voor Antwerpen, zijn zo bijvoorbeeld de verborgen stadstuinen. Je loopt langs barre huizengevels in druk verkeer, maar dan plotseling gaat er een deur open,- eender op het Zuid of op het Noord -, en opeens stuit je op een onvermoede, grote, diepe binnentuin, alsof je ineens in de Ardennen toeft.
De beste soortgelijke vondst van het voorbije decennium, greep plaats in de zomer van 2017; volstrekt onverwacht stuitte een stel Antwerpenaren op een integrale, honderd jaar oude cinemazaal, de legendarische "National" in de Lange Beeldekensstraat. Men vermoédde wel dat die zaal daar ergens moest bestaan, maar pas nu kwam men erop uit, verstopt achter kartonnen muren en een vals plafond, een parel die daar meer dan veertig jaar heeft liggen verkommeren. In de jaren twintig opende deze zaal als een vaudeville-tempel, in de jaren vijftig werd het een dans- en filmzaal; en binnenkort wordt dit, met wat geluk, het nieuwe, kleine broertje van zaal De Roma. Wie alles wil weten over de National, kan een persoonlijke rondleiding krijgen, mail daarvoor naar rondleidingen@denational.be.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten