vandaag alleen interessant voor vitalski-bloggers die exclusief de soap-afdeling volgen rond onze dwerghamsters.
zoals geheel belgië dit onderhand aan de weet is mogen komen: allebei onze konynen, witje én chocolate, zyn overleden - witje, de mooiste van de twee, heb ik overigens zeer uitgebreid moeten zien sterven, plat op d'r buik liggend in een doos op het balkon, d'r snuit naar het oosten, gedweê, zonder zelfbeklag; maar: je moét wel in god beginnen te geloven, lezers, als je dit volgende verneemt: exact op het ogenblik wanneer het éérste konyn afscheid van ons nam, maakten-'n geheel àndere, meer verrukkelyke verrassing haar opwachting: chocolate was nog niet begraven (meêgegeven met de ophaaldienst), of daar kwam plotsklaps, in middernachtelyke maneschyn, de beruchte nellie terug thuis, onze dwerghamster, die zes weken eêr op eigen houtje en zonder enige documenten, onze achtertuin was gaan verkennen, principieel om daar nooit meer, ooit nog, te zullen worden teruggevonden; in hoog gras, diepe kuilen, ondoordringbaar struikgewas en nooit meer te doorgronden sprokkeltakken; dat was, inderdaad, een manoeuvre van jahwe, ter vertroosting van myn dochter; en dit, onderwyl ik inmiddels al een àndere dwerghamster was gaan halen, hopende dat de kinderen het verschil niet zouden merken (ofte, indien ze het verschil wél zouden merken, hopende dat ik hen beiden dan zou hebben kunnen wysmaken: ja maar, die haar vacht, die is helemaal wit geworden: doordat dit nu haar zomervacht is - - dit was gerekend buiten de subtiele mokerhamer van luv, die meteen droogweg uitsprak:"dat is een àndere hamster. papa is blykbaar een àndere hamster gaan halen.")
alleszins was het zodoende, van bovenuit, een geslààgde truuk, die teruggekomen nellie; gezien mollie nu, in nellie, méér emotie begon te projecteren dan eêr; ook wel doordat dit beest nu een geschiedenis had ("de parabel van de verloren dwerghamster") en meer verdieping kreeg ook (met de komst van de tweede hamster, genaamd jackie, doen er zich nu de kansen voor tot vergelyking - alle wetenschap is geënt op vergelyking; pas nu, door het contrast met de domme, sterke jackie met z'n witte haren, die wel goed kan vechten maar nooit kan ontsnappen, is nellie juist naar voren gekomen als een fyne, pacifistische, meer handzame maar ook uitzonderlyk klimvaardige en uitbrekende superschattebout.
hoe groot was dan ook myn ontreddering by deze: toen ik vanmiddag ontdekte DAT NELLIE OPTENIEF NIET MEER IN HAAR KOOI ZAT!
en dit dan nog: door m'n eigen schuld!
dit merkten-ik, één uur voordat mollie weêr ging thuiskomen!
een uurlang zoeken - volstrekt tevergeefs. maar: die moést toch wel, dacht ik, in de werkkamer zitten? of hadt ik de deur laten openstaan? ja, één minuut - maar : is die dan naar buiten gerend, juist dàn? maar stond de deur naar de tuin dan ook toevallig juist één minuut open? of toch niet de deur naar de straatkant, toch niet juist die éne minuut toen charles maria nelson kwam aanbellen doordat z'n gitaar was gestolen?
kasten met de splyt-hamer opengetrokken, matrassen opgetild, boekenkasten in hun laagste planken vyf keer na mekaâr ledig geladen - niks, noppes.
noppes.
noppes.
nada!
verschwunden, hamster gone. hamster home and away.
mollie komt thuis - eerste vraag by het binnen stappen in haar schooluniform: waar is nellie?
vannacht heb ik ze gelukkig TOCH teruggevonden. na, zonder overdryving, twéé uurs doorzoeken!
maar: die twee uurs doorzoeken is niks, zo opgetogen als ik nu ben, zo bly, zo bly, zo bly toen ik dat afgryselyke einstein-beest opeens TOCH weer over de mat zag kreffelen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten