state of being, 28 augustus 2018

van zodra het donker wordt, is dat hier in huis precies of het is kerstmis. niet by wyze van metafoor, maar werkelyk. da's zeer eigenaardig, en er meldt zich geen truuk aan om dat gevoel weêr van je af te schudden. zelfs een wandeling door de nacht helpt niet. 

    vanmiddag hebben we een vos gezien, in de verte. wat later waren we met drie afgevaardigden voor een zeer korte wyle in montenau, waar ik voor de eerste keer ooit in myn leven een appetytelyke wortelsoep tot my nam. doordat mollie nu aldoor met de gezusters hessels optrekt, heb ik m'n handen meer vry voor rocco james conan. vanuit een bepaald oogpunt zyn myn zoon en myn dochter eenvoudigweg tegengesteld aan mekaâr.

    "hoor je die stilte? dat is een stilte die kenmerkend is voor specifiek deze streek, de duitstalige ardennen. zoals de stilte hier klinkt, klinkt die echt nergens anders. als je my blinddoekt en je zet me neêr op vyf verschillende plaatsen in belgië waar het muisstil is, dan zal ik toch kunnen horen welke stilte die van hiér is." 

    ik lees in het nieve boek van myn vader, alsook in een monographie over robert howard. het jacques brel-boek kan ik niet meer aan - genoeg! voorts kryg ik evenwel niets voor mekaâr. ik bevond my in staande houding op het terras met uitzicht op de prachtige bossen, het moet een uur of drie zyn geweest, en vanzelf dacht ik:"de bezigheid is om de dag door te komen; dat is de inhoud op zich, zonder verdere objectieven of instrumenten. hoe merkwaardig. dan wordt het vier uur en dan wordt het vyf uur, en je bent aldoor in beweging, maar je doet niets.

    dit komt wellicht door de uiterst merkwaardige samenstelling van het gezelschap; luv, een zekere isabelle die we feitelyk maar nauwelyks kennen, myn twee kinderen, en dan die isabelle haar drie dochters, van wie de oudste reeds een tiener. we schuiven als pionnen op een dambord door de dag, en dat schuiven zelf vult de hele dag.

    het goeie is de onmetelyke ruimte, de diepte. de verdomd stevige boslucht. de sauna en het stortbad. de platte voetbal. de niet te doorwaden, maar toch ondiepe rivier.