de laatste paar dagen ontzettend lui geweest. lazy, tam, dadenloos. hoewel - toch de fiets tot by de fietsenmaker gebracht... en toch dat laattydige boek alsnog naar de bibliotheek teruggebracht...
ik was zovele beloften - hoe weinig is daarvan voltrokken.
met aldoor de tyd zelf, als dun zand tussen je vingers. eerst is het halftien savonds, wat later is het halfelf savonds...
het meest gerenommeerde verhaal van de oorspronkelyke conan-saga heet "red nails", nu snap ik de titel; telkens de ene stam een slachtoffer heeft weten te maken by de andere, slaan ze een rode spyker in de wand. beiden stammen leven in een stad die reeds vervallen en verlaten was toen zy er kwamen inwonen; een stad zonder straten of pleinen, en nergens openlucht, één héél groot, stenen paleis, dat overal is overdekt. zo leven ze daarbinnen en degenereren ze daarbinnen, al decennia lang...
"lost civilization..."- een zéér moeilyk genre!...
onder het onkruid, diep in de jungle; opeens een bende gehouwen rotsstenen met tekens erop, en met daaronder natuurlyk een heel erg diepe trap naar beneên... by voorkeur is het een matriarchaat geweest... de grondlegger van het genre is rider haggard (1856-1925), en die was er tezamen met alle laat-19e eeuwse engelanders doodsbenauwd voor dat de vrouwenemancipatie zou inslaan - "wat, als de queen of the desert straks de boot gaat pakken naar engeland!", dat schryft die ergens letterlyk...
oké... nu nog wat voortgaan met sterven...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten