als de televisie aan gaat, ontvlucht ik de woonkamer.
dat is ergens wel vreemd, want langs de laptop kwamen al die kinderprogramma's net zo goed al binnen, meestal zelfs met twee programma's dwars door mekaâr (zelfs dezelfde serie volgende, keken zoon en dochter toch naar elk hun éigen laptop); maar toch schynen met een televisie de sluizen pas helemààl open. helemààl onontkoombaar.
by goed weêr verkies ik myn slaapkamer boven de werkkamer, om op het bed te liggen lezen. rechts achteraan dat venster geeft uit op het zonnige, luchtige voor-balkon... in die zin ben ik bly met die tv - omdat het fyn is om te mogen ontsnappen...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten