luv en kik waren in het voormalige huis van myn ouders, ter dorpe vosselaar, in de merellaan, waar ik opgroeide; net als in het echt, was ook in myn droom dit huis inmiddels verkocht - maar: nu deed zich toch een mogelykheid voor, om het terug te kopen; wat my voor een afmattend dilemma stelde - de rust van deze te verre buiten, of anders de drukte van de smerige benzine-stad? in de buurt gingen we naar een binnenspeeltuin - indeed: hier was voor onze kinderen meer ruimte dan in de stad; maar werd tegelyk deze plek niet omgord door een gevoelen van eenzame verlatenheid? myn kinderen lachten - maar: waren ze wel écht vrolyk? later in myn droom was ik optenief in dat huis, staande voor de grote voorvensters de wolken bekykende, die boven de dennenboomtoppen aan de overkant voorbyraasden, aan een volstrekt waanzinnige, spookachtige snelheid - tempus fugit...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten