hoog ingezet op dat hardcore-dieet - omdat myn aangezicht, zoals gezegd, aan het vergelen is. voor myzelf is dat niet zo erg, want zelf zie ik er niks van; maar: ik kan het m'n huisgenoten niet aandoen. eigenlyk moet ik naar de doctor, maar voorlopig ga ik ervan uit dat het gewoon maar m'n lever is... dus: nu eet ik al twee dagen alleen maar rauwe groenten, noten en fruit; alleen rond zeven uur savonds ook gestoofde groenten - die dan kolossaal goed smaken! "in die beschränkung zeigt sich der meister"; dat geldt voor àlles, ook voor wat er op je bord ligt. - dit wil ik nu een paar maanden volhouden...
voorts; in de namiddag, met z'n viertjes, door de binnenstad gaan flaneren. voor die zoete na-zomerzon. woonachtig als wy ons op het noord weten, blyven vooral onze kinderen, als je het nagaat, van het échte antwerpengrad in wezen verstoken - dat mag niet gebeuren; vallen er op alle antwerpse wyken bakken critiek te leveren, de historische binnenstad blyft, in de praktyk, magisch-dynamisch,- om iedere hoek een verhaal, een verrassing... toen ik een vrygezel was, was antwerpen zelf eigenlyk myn lief...
adriaan van raamdonck in de zwarte panter sprak my aan over de gevallene bert verhoye...
weêr thuis, overviel my een koortsaanval - ik merk, lezers, dat de dood onderhand ook wel een zekere verlossing vor zou zyn. eigenlyk voel ik my gewoon niet thuis op deze wereldbol, het voelt eigenlyk aldoor alsof ik met m'n blote voeten op een hete pan sta, dwz nooit echt rust, altyd opveren om my niet te branden.
gelukkig kan ik morgen wél uitslapen, anders. dàt dan weêr wel...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten