zaterdag 5 oktober 2019

column streekkrant editie antwerpen

SPREKENDE EZEL

Als beginnend dichter-performer kan je maar beter niet te ver van 't Stad wonen. Een van de vele voordelen die Antwerpen Betonstad voorheeft op pakweg Nylen of Lochristi, is de resem van maandelykse of halfjaarlykse poëtische evenementen met lage drempel voor zowel de toeschouwer als de artiest. En dit, volgens een steenoude traditie; was ik maar vroeger geboren, dat had ik, in de jaren vyftig, de dichters Paul Snoek en Gust Gils met elkaar op de vuist kunnen zien gaan op hun wekelykse poëzie-byeenkomsten in de Vecu op de Stadswaag. Maar vandaag kan je dan weêr terecht by De Sprekende Ezels, het zogenaamde "Chaopoëtisch Maandverband", goeddeels een initiatief van ex-stadsdichter Styn Vranken, tegenwoordig strikt maandelyks aan het werk in Café Bukowski op de Bolivarplaats. Wie hier in goede aarde valt, kan je gelyk op toernee naar andere steden waar De Spekende Ezels werken: Leuven, Turnhout, Brugge, Gent, Oostende. Een meer recent literair initiatief, dat toch net zo obstinaat volhardt in boosheid, is "Ballonnenvrees", van Gert Van Lerbergen. Stelde die zyn tenten aanvankelyk op in Het Werkhuys in Borgerhout, heden is 'ie kennelyk verhuisd naar Café De Blauwe Toren. Hier wel een kleine waarschuwing. Wie in Antwerpen het Kasteelplein gaat zoeken aan de Kasteelpleinstraat, zal urenlang vergeefs dolen, net zoals het Begynenhof ook twee kilometers verwyderd ligt van de Begynenstraat. Zelf ben ik onlangs urenlang naar Café Blauwe Toren op zoek geweest op het quasi gelyknamige Blauwtorenplein - maar helaas: de volgende dag pas kwam ik te weten, dat dit café is gelegen op de Tabakvest. Antwerpse logica!



Geen opmerkingen: