savonds had ik een mini-try-out voor "beuling met appelmoes".
"mini", omdat ik deze voorstelling nu telkens maar speel voor zes, zeven, maximaal acht mensen.
ik zit nu in het toffe stadium dat het verhaal elke keer een beetje beter wordt, maar zonder dat het nog echt bodemslecht kan wezen.
vandaag was het veel meer theatraal dan ooit. ik voer ook wel goed by het eeuwige lachen van alain hubert...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten