myn kinderen zaten my met een kalishnikov achterna. dat was allemaal maar voor het spel, maar net zo lief moest ik lopen alsof m'n leven ervan afhing.
later droomden-ik dat ik met bent van looy door antwerpen fietsten. we maakten een omweg, maar die loonde de moeite, want het leek overal een soort irenisch stadspark. op den duur kwamen we wel op een rotsachtig gebergte, dat dreigde in te draffelen onder onze wielen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten