we waren in de ardennen, maar die zagen eruit als een hooggebergte in oostenryk, met in de verte waarachtige gletsjers. "waarom gaan mensen het verder zoeken? hier is het zo mooi?" de kinderen waren evenwel, met onze vriendin tanja, in de verre bossen, en bleven wel érg lang weg. op een ogenblik ging ik ze zoeken; een tocht dwars door het prachtige woud, waar geen einde aan kwam. er passeerden prachtige, toverachtige herten ('"jammer dat ik myn photo-toestel juist nu niet by me heb!"), maar ook kwamen er om de zoveel haverlmappen zeer griezelige honden op me af gerend. die lieten me wel met rust, uiteindelyk, maar lollig was anders. later wilden we hier wegryden, en was ik met bert huysentruyt in een enorme kelder-garage, waar erg veel gekke, feestelyke drukte heerste, maar waar we eerst, voordat ik de auto hier kon weghalen, een koelkast moesten zien te demonteren, een werk dat zolang voortduurde dat ik myzelf er op den duur toe aanmaande, om hieruit wakker te worden...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten