-voor een sonnet; eerste regel:"vandaag voor myn verjaardag van opa trein een microscoop gekregen" (maar dan anders, want de regel moet eindigen op "microscoop"); waarna dan in twee kwatrynen de evocatie volgt van de zeer boeiende poot van een sprinkhaan, in het huiselyke laboratorium in een woonkamer, onderwyl de moeder-figuur bezig is met vanalles in de keuken. vervolgens de volta, dwz de witregel die in het sonnet een breuk aankondigt; en dan de twee terzinen, waarin de yskoude fietstocht naar die school in de verre helmstraat; laatste zin:"zo duwen ze my met hun lange vorken in het vuur."
-als je je eerste en je laatste regel al klaarhebt, kan er niks meer mislopen. dan is het alleen nog een kwestie van de tyd te krygen, van de kans te krygen, van de onzin van alledag de kop in te drukken.
-tieners van vandaag van smorgens tot savonds met earplugs in hun oren lopende, kan het toch niet anders dan dat er vandaag tien keer meer naar muziek wordt geluisterd dan ooit tevoren? en dàt kan dan toch alleen maar willen zeggen, dat de afzetmarkt voor muzikanten alleen maar kolossaal veel groter is geworden?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten