rond twee uur smiddags plotseling alleen thuis; in die onverwachte, abrupte rust en stilte in huis, na al die voorbye, onophoudelyke kinder-herrie, voor een paar minuten extreem hard in slaap gevallen in de nieve zetel; intussen weêr vergeten wat ik toen droomde - maar: ik weet wel nog dat ik er, toen ik, een kwartiertje later weêr wakker werd, van overtuigd was dat het ver na middernacht moest zyn...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten