luv en kik waren in new york. voor één dag. luv was hier nog nooit geweest; wat doe je dan op zo één dag? ik zeg:"laten we dan een selfie gaan nemen op brooklyn bridge." dus de rest van de droom liepen we in die richting. wat later liep ik evenwel alleen met myn vriend istvan. om aan die bridge te geraken, moesten we door een waterloop stappen. al lachend baande istvan zich een weg door het water; dat werd echter zo diep, dat hy op een ogenblik helemaal onder het oppervlak liep. ik dacht:"dit vind ik toch niet zo lollig... plus: myn kleêren en myn telephoon en zo moeten toch niet druipnat worden? er moet een andere weg zyn, ik kàn niet geloven dat iedereen die naar brooklyn bridge wil, te voet door die rivier moet!" dus ging ik langs een schuinse helling op zoek naar een andere route. iets later beseften-ik: waar is myn jasje? fuck, ik ben myn telephoon en myn portefeuille kwyt?? dat wilde zeggen: 1. dat ik luv niet kon opbellen - en waar hing die uit?; 2. dat ik geen geld had voor eten en overnachten. stress...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten