last van dizzie spells. nooit eêr meêgemaakt. vooral de eerste twee uurs van de dag. precies of ik sta op een draaiende schyf. precies of de vloer onder myn voeten is een wentelend, hellend vlak. ik belden-'ns naar myn moeder;"hoe zat dat alweêr, ma, toen onze pa, een lange tyd terug, zich zo duizelig wist?" oké, nu weet ik het weêr: die heeft daar toen drie dagen voor in het gasthuis gelegen...
veel zout gegeten en ook, zelfs, geneeskrachtige zwan-worstjes.
we moeten er ook rekening meê houden, lezers, dat er een reële kans bestaat dat ik pancreaskanker heb. zoals arno hintjens. by arno is dat ermeê begonnen, dat zyn vriendin op een ogenblik tegen hem zei:"zeg, uw huid ziet precies zo geel??" welnu, dat zyn exact de woorden die ook myn eigen vriendin, luv, tot my bezigde, namelyk op een ochtend begin mei, 2019 - "gy ziet zo geel??" inderdaad zag vooral myn grote voorhoofd er fluorescerend geel uit... toén is trouwens myn dieet begonnen... intussen ben ik ferm afgevallen, leuk, maar in feite was dàt toen volstrekt geen ambitie...
"hier ligt een man die, slechts twee jaar lang, té veel cola zero dronk."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten