donderdag 13 februari 2020

state of being, 13 februari 2020



"gaan werken." wat is dit? vroeg op, maar niet extréém vroeg op. met je twee volle, zware koffertjes vol schoolboeken de auto in. mooi regenweêr. file: alleen maar, zoals steeds, voor dat ene, oneindige rode licht in de bisschoppenhoflaan. steengoede muziek op tidal. als ik, na één koffi in de leraarszaal, te vroeg in myn klaslokaal naar binnen treed, komen er altyd drie of vier leerlingen van bio-esthetiek evenééns te vroeg het lokaal binnen. "meneer, gaan we vandaag gewoon babbelen in plaats van les krygen?"
   twee uurs bezig geweest met de vraag: hoe maak je van twee zinnen één zin, gebruikmakend van verwyswoorden zoals "die", "dat", "waarop", ... maar: precies dat het wel degelyk, na die twee uurs, toch wel énigszins tot ze doordrong.
    vervolgens één uur de max havelaar, namelyk met de zes leerlingen van de vyfde economische. close-reading. "barbertje moet hangen." de legendarische aanhef door batavus droogstoppel. ik zeg niet dat die leerlingen niet veel liever naar honolulu waren op reis geweest, maar: twee keer werd hier of daar toch een béétje gelachen - om een tekst die mooi 170 jaar geleden werd geschreven!!...
     middagpauze: niet echt een pauze, maar wel een vergadering, byzonderlyk met een bezorgde moeder en vier leraars.
    namiddag: twee uurs engels. het is te zeggen: toch in ieder geval is het duidelyk geen chinees, dat ik doceer...
    vervolges: twee uurs zien te "doden", van twintig na twee tot halfvyf. daar gaan-ik niet over zeuren. (remember: het credo van 2020 luidt:"stoppen met zagen!") "de tyd doden," is ook het beste dat er bestaat (ik had wel nuttig huiswerk te doen bovendien, maar: fuck that.) gaan eten in de bar lief.  een zeer goeie salade. het personeel weet daar van myn dieet af, dankzy deze blog, dus ze zeggen zelf:"we zullen voor u quinoa nemen in de plaats van ryst,"- zo voelt een mens zich welgekomen, wat ik u brom.
    om halfvyf: personeelsvergadering. dat moeten wy erbynemen. laat ons anders stellen dat dit een demonstratie is van praktische antropologie.
    om zes uur eindelyk weêr thuis.
    nu hier deze blog aanvullen...
    het gezin schynt gelukkig effenaf abnormaal rustig vanavond, god dank! geen tv, geen geruzie; gewoon mollie die met pareltjes armbandjes zit te knutselen en rocco james conan die wat verderop op zyn tablet "animal park" ligt te spelen...
    oké, god...
    toch subiet aan dat toneelstuk voor elckerlyc beginnen te schryven. toch wel...
    als ik nog een roker was, dat zou dit hier nu, dear vitalski-readers, dé moment zyn voor, met overschotten, dé cigaret van de week...

Geen opmerkingen: