vitalski-bloggers kennen dit verhaal; ooit, op school, nog in september, zei ik wel eens tot een stel leerlingen op de speelplaats:"hey zeg! een zitbank is geen voetbal!" maandenlang, telkens wanneer ik de speelplaats nog passeerde, hoorden-ik van diverse leerlingen uit diverse uithoeken van de school:"een zitbank is geen voetbal!" "een zitbank is geen voetbal!" daar kan je niks tegen doen; ze staan in een groepje, je kan onmogelyk uitvinden wie preciés de boosdoener is. je kan ze nooit betrappen. maar nu is daar, sinds vandaag, een existentialistisch aandoend vervolg op gekomen...
eêrgisteren werd ik halfkwaad; dat wil zeggen: ik weet dit volgende zélf niet precies; overkwam die woede my, of zocht ik die woede zelf even op? in ieder geval, liet ik myn jonge leerlingen zeer luid en zeer kwaad verstaan:"de persoon die hier nu meê gegooid heeft, en die het nu vertikt om dat dan tenminste eerlyk toe te geven, is een lafaard!! een lafaard!!"
die uitroep deed kennelyk zyn ronde, op het eind van diezelfde namiddag hadden alle klassen ervan vernomen. dus: wat gebeurt er nu, wat grypt er plaats? in plaats van "die zitbank is geen voetbal", wanneer ik dit groepje of nog 'n ander groepje leerlingen passeer - word ik nu voortaan nageroepen:"lafaard!!..."
"lafaard!!..." "lafaard!!..."
en zo slenter ik dan voort...
dat is uiterst vreemd, mensen... dat zoiets my nu zo achtervolgt... als iets dat van bovenaf komt,
en dat eigenlyk ook helemaal schynt te kloppen... alsof alles dat ik meêmaakte, ertoe was voorbestemd om hierzo op uit te draaien. alsof ik op déze manier nu finaal tegen myn kosmische verdict ben aangelopen...
en dat eigenlyk ook helemaal schynt te kloppen... alsof alles dat ik meêmaakte, ertoe was voorbestemd om hierzo op uit te draaien. alsof ik op déze manier nu finaal tegen myn kosmische verdict ben aangelopen...
"lafaard!!..."
"lafaard!!..."
1 opmerking:
Gebeurt dat nu nog? Maar nu zelfs tegen een leerkracht..... triest.
Een reactie posten