als het hard waait of stormt, verplaatst dat stormachtige zich ook naar je eigen binnenste, je gevoelens beginnen gelykaardig te sidderen. hoe lamentabel dan, wanneer de slakende boomtakken in de wind zich niet in de voluptueuze natuur weten, maar aan een schrale, enkelvoudige dunne boomstam in het midden van een grauwe, doffe zogenaamde sociale woonwyk in byvoorbeeld antwerpengrad. by mooi weêr is een stads-boom minder triestig dan wanneer het stormt.
onze children zeggen in plaats van "presentator" altyd "presentateur"...
vreemd dat dieren gewoon uit smerige, modderige plassen kunnen drinken... vermoedelyk konden wy dat zelf vele duizenden jaren geleden ook...
die bloemenwinkeliers protesteerden terecht... in de winkel aan het nafstation, zagen we gisteren-avond een stuk of honderd boeketten buiten... vanmiddag waren die alle honderd weg...
mollie vroeg:"wat voor iemand was eigenlyk de vorige eigenaar van ons huis?"
kik:"tja... dat was, eigenlyk, een beetje een rotzak..."
mollie:"en - waarom is die verhuisd?"
kik:"dat weet ik niet precies..."
mollie:"waarschynlyk omdat ondertussen hier iedereen al te weten was gekomen, dat 'ie een rotzak was. wilde hy het ergens anders opnief proberen."
2 opmerkingen:
Zie je ons nog graag?
ja hoor
Een reactie posten