zaterdag 20 februari 2021

state of being, 21 februari 2021





gisterennacht erg langdurig zitten kyken naar de podcast van alex agnew die jan verheyen interviewt. de encylopedische cult- en filmkennis van die béiden is verpletterend, ik heb nu eigenlyk schrik voor myn eigen interview met jan maandag... vervolgens willen kyken naar "de afspraak op vrydag", maar dat is het nadeel van belangstelling willen onderhouden voor politiek: dat je dan met hoge regelmaat assholes als tom van grieken in de woonkamer moet binnenlaten - na een kwartier toch maar weêr afgezet, "ik wil myn vacantie niet verspillen aan dat soort mensen..."
    om één uur snachts wilden-ik nog wat lezen in bed, maar vernam ik dat de buren, 250 meters verderop in hun bungalow, aan het repeteren waren met hun rockgroepje (was overdag ook al bezig.) het klink niet eens hard, maar je gaat niet naar de ardennen voor het geluid van bas en drum in het midden van de nacht; zodoende in peignoir helemaal hun heuvel beklommen, om te vragen of het kon ophouden. die drie mooie, jonge mensen waren erg vriendelyk en legden de blok erop; maar onderweg terug naar huis was ik voor 50% toch beschaamd... wat een droom van een event: met je vrienden in de ardennen in een prachtige houten bungalow wat zitten te marathon-repeteren, weg van àlles, verdwynend in die muziek; en dan zo'n zeikerd als kik, die daar een stok in de wielen komt steken...
    vandaag weêr teruggereden naar antwerpengrad.
    àltyd diezelfde vervreemding: vier dagen op reis geweest - maar meer dan twéé uurs non-stop bezig zyn met weêr alles uit te laden en uit te pakken... echt ziék...
    intussen evenwel nog een àndere podcast kunnen beluisteren - deze keer fokke vandermeulen die diezelfde jan verheyen interviewt; nu ook die fokke zyn kennis van zaken blijkt totaal eindeloos (over cult-acteurs, regisseurs, regisseursbiographieën, etc); hoe kan ikzelf zo wéinig weten, wat heb ik zelf al die voorbye jaren eigenlyk zitten doén!! (ik heb ooit minstens tien jaar lang niet één film gezien; myn eigen leven was daar te psychedelisch voor; ik geloofde niet in films; knopje aan - kyken - knopje af; dat kon er by my toen niet in...



2 opmerkingen:

Sam zei

Erg hé, ouder worden. Zelf niet bepaald de meest stille jeugd gehad, en dan toch in peignoir gaan reclameren.

Ik ken het gevoel, ik denk dat dat noodzakelijk is in de mensensoort: jong zijn = lawaai maken, ouder worden = reclameren over lawaai. Zo blijft het wiel draaien en kunnen de jonkies kwaad zijn en zich afzetten tegen oude zageventen.

In die zin vind ik het erger dat ze gestopt zijn met muziek maken ipv de volume knop terug naar 11 te draaien als je weg was. Misschien moest je, als het stil was terugkeren en reclameren dat ze veel te braaf zijn.

Vitalski zei

wel, ik dacht: in plaats van ze te vragen acuut te stoppen, had ik ze moeten vragen om "binnen een uurtje" te stoppen...