hier dan weêr een jammerlyk overstatement...
het naderende afscheid van de dolende witte ridder is van zichzelf ontroerend;
deze plotselinge pathos hier links, zou eventuéél hebben gekund als het hele boek zo was geweest (als iets sturm und drang-achtigs); nu is het niet logisch maar ook niet grappig en dus gênant; dus contraproductief...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten