state of being, 30 juli 2021

het is tien uur savonds. per ongeluk ben ik op deze "state of being" beland. ik was éigenlyk goed aan het werk aan die poe-monographie. maar ik dacht: die americaanse schryver hier, die "whittier", van '"snow-bound", die hevel ik eventjes over naar myn blog, voor de rubriek "dode schryvers". en nu ben ik dus hiérmeê bezig - het dagboekblad... onderwyl, precies tegeklykertyd, de vier kinderen hier in huis, hun pyjama's lopen aan te doen, en onderwyl ook nog eens de vyf-en-negentig enveloppen met nieuwe boekjes in, in stapeltjes op de grond liggend, opzy van de schryftafel, naar my uitroepen in koor: "breng ons naar de brievenbus! metéén, voordat het te laat is!"

    overdag wist ik my gedurig genoeg op het terras en in de benedenzetel, dwz. in de tuin - maar toch begreep ik, daarjuist nog; de flessen spuitwater uit de auto gaande halen, dat ik deze prachtige zomerlucht te weinig geconsumeerd heb. in feite. zitten te schryven - in myn bunker, het hartje van deze betonnen sloppenwyk; in plaats van paard te ryden - langs zonnenbloemenvelden. het is en het blyft een vergissing...

    anders bolt alles best lekker, dat zeker...

    voor de maand aûgustus nog twee nieve jobjes er bygekregen, vanmiddag; volgende week een stripmuur inhuldigen, voor kim duchateau, van wie ik een vriend ben, maar die zelf, op eigen beurt, een fan is van my, en voorts, eind aûgustus, in de notenbohmzaal, iets voorlezen uit de don quichote (er is een tyd geweest toen ik integraal de don quichote letterlyk van buiten kende, zowel het eerste deel als het tweede deel; maar dat was in het spaans, en inmiddels ben ik die taal zelf helemaal verleerd...)