een uur lang vergaderd met s, de manager van bent... principieel om iets futiels, dat kleine stripverhaal in eigen beheer; maar toch moest ik my hier op voorhand helemaal voor focussen, byna kinderachtig. vermoedelyk doordat die man een buitengewoon schrandere indruk wekt, en ik daarom, als bergbeklimmer, een manier zocht om voor hem, op een paar minuten tyds, niet alleen dat stripverhaal te exposeren, maar tevens de morfologie van myn integrale eigen karma.
nadien weêr buiten komend, als na een vreemde inspanning, sprookjesachtig, licht duizelig op wandel door het zonovergoten mooie zuid, overkwam my opmerkelyk genoeg het gevoelen dat dit nog ongeveer voor mekaâr is gekomen ook...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten