johan is dan geneigd om te zeggen van niet; alles daarover is al geschreven.
daar zeg ik dan op, dat dit een dogmatisch idee is; dat je naar boeken kan verwyzen om het ontologische raadsel te beschouwen; maar wat ik bedoel is de cartesiaanse vraagstelling, die nog aan de zekerheid van boeken voorafgaat.
waarop jean paul dan zegt: zoals je een stuk hout wil zien voor wat het is, zonder het oog van de specialist die er meteen ogenblikkelyk een bewerkte plank in ziet.
zo klinkt deze muziek dan twee uurs door...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten