@the bookshop

opnief zestien bladzyden kunnen lezen in "berlynse nocturne", het nieuwste avontuur van corto malteze.

ook vandaag weêr een huivering van genoegen, ondermeer by die prent hier rechtsonder; die diepzinnig in stilte kykende corto; de kracht van "reboot", vooral dan nog van "onlangs opgestarte reboot";

niet by wyze van spreken, maar letterlyk ervaar ik jaloersheid op de onsterfelykheid van corto malteze. zyn maker, hugo pratt, is dood; maar in prenten als deze leeft corto wel degelyk toch nog voort. en dus het inzicht dat hy ook zal kunnen voortleven wanneer ikzélf onder de zoden lig.

goed: myn éigen fabel zal myn zelf ook flink overleven. zelfs zal ik dood moeten om myn levenswerk te kunnen voltooien. het kunstwerk dat ik beteken, kan voor de toeschouwer pas begrypelyk zyn zodra ik er zelf niet meer ben.