de nacht van maandag op dinsdag, halfdrie snachts...
toen ik mollie daarstraks zei, voor haar slapen gaan: "komaan, geef my eens een knuffel," antwoordde ze in alle ernst en oprecht: "waarom ben je toch altyd zo veeleisend."
ik kryg alles wel voor mekaâr - alleen het tekenen van die prenten, dààrvoor zyn alle dagen opnieuw, telkens weêr, toch nét tekort...
dan zou ik echt een integrale nacht moeten kunnen doorwerken, en de volgende dag voortleven alsof er niks aan de hand was...
maar zo sterk ben ik zeker niet...
de voorbye zomer was zo prachtig, op het terras in tossa de mar, met myn potloden en prenten en met myn alcoholstiften en zo...
ik ben nu al vyf maanden lang non-stop aan het werken...
-pas op, wél vind ik altyd nog de tyd om met rocco james conan te voetballen-in-de-living...
en wél heb ik een paar weken geleden, zoals jullie weten, "das boot" gezien!! (de director's cut, zelfs...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten