zaterdag 4 februari 2023

uit het schriftje


ik doe al die reservaties voor de bourlaschouwburg zelf, alsof het een zaaltje voor honderd mensen betrof; zoals indertyd hertogin irene in haar kleine zaalje, met haar verkreukelde 14-schriftje... 
    dit alles echter niet vanwege myn professioneel aangeboren onkunde. de helft van die mensen die, via myn mailadres, komen te reserveren, hebben op de een of andere manier met de dinsdag club iets te maken. kryg ik een mail binnen van een bejaarde man die onlangs, in october nog, speciaal voor de club, met een camionet heeft rondgereden, dan krygt die persoon, naar myn wenken, ad hoc zes euro korting.
    moest die mens nu gereserveerd zien te geraken langs een anoniem kanaal, dan werd die, om het zo te hebben, yskoud en onpersoonlyk afgeserveerd.
    dit komt er op neêr dat behalve kikzelf, niemand anders die reservaties kàn doen.
    tydrovend, doch interessant.
    en bovendien: àlles is tydrovend, eender wat je wil aanvangen.
    les-voorbereidingen - gigantisch tydrovend.
    taak-verbeteringen zouden, eveneensn enorm tydrovend zyn - ware het niet dat ik er, aangestuurd door een soort van innerlyke vakbond, uit zelfbehoud, een gezonde reflex op nahoud, er zeer tydig telkens afstand van te nemen. "dit moet volstaan!" aan dé normen voldoen, willende zeggen: het laten gebeuren dat er, niets minder, roofbouw op je gepleegd wordt.
    al die vele leerkrachten die na een paar jaar te hard arbeiden ziekenhuiswaarts de koprol doen met een burn-out - die mankeren deze reflex. denk ik. die geestelyke en lichamelyke neêrwaartse spiraal wordt wel getriggerd door het overheidssysteem - doch net zo lief, misschien, soms, door die slachtoffers hun persoonlykheidsstructuur.
    hoe "culpabiliserend," zie dit woord.
    "victim blaming..."
    zoals een oermens geen mammoet vermocht tegemoet te treden zonder deftige speer in de hand, zo dient vandaag de mens zich psychologisch fatsoenlyk in te dekken tegen het kafkaëske surrealisme van het huidige maatschappelyke normenstelsel.

vanaf morgen zal ik wel weêr gewoon noteren wat ik gegeten heb vandaag.

het is zaterdag halfzes in de namiddag - en de frituur hier om de hoek is niét open; hoe kàn zulks????

ben uiterst tevreden over myn frisse, jong ogende, splinternieve kapsel, by the way...

Geen opmerkingen: