ik voel my niet lekker vandaag, aldoor op het randje van helemaal misselyk worden. slapen of fietsen helpt niet. lezen gaat, maar zonder veel plezier, werken gaat helemaal niet (corresponderen gelukkig nog wél...)
en als ik my fysiek niet goed voel, dan begin ik meestal ook geestelyk te warrelen en duizelen. waarom leef ik, hoe houd ik dit vol.
gelukkig weet ik uit ervaring de beste remedie: against all odds, kreunend en steunend, het huis oprommelen. schuren en dweilen zal niet lukken, maar al die rommel aan de kant... als een dier dat zyn nest opmaakt - klaar om vervolgens rustig te sterven.
in principe ben ik daar niet onklaar voor... in zekere zin is het allemaal al sinds lang geleden, meer dan welletjes geweest... de sysiphus-arbeid - andy warhol heeft die mythe van sysifus wel mooi onderuit gehaald: "stel dat je wél, op een dag, die rotsblok helemaal naar boven krygt gerold - wat dan? wat moet je daarboven met die rotsblok dan beginnen?"
in die zin is de tantalus-kwelling erger dan sysifus-arbeid. de hongerige dorstlyder wéét wat te doen met dat water, met die lekkere dingen in de lucht...
vermoedelyk ga ik subiet al slapen. het is halftien savonds, vermoedelyk ga ik tezamen met myn kroost op de stock.
- ik mag niet klagen, ik kan morgen uitslapen, god dank god dank god dank nêstor dank!!...
- ik mag niet klagen, ik kan morgen uitslapen, god dank god dank god dank nêstor dank!!...
(als ik ooit president van belgiê zou worden, wat niet eens totààl ondenkbaar zou zyn, dan zou dit volgende myn àllereerste regel zyn: niémand kan ertoe gedwongen, vroeger op te staan dan wanneer hy zich er klaar voor weet!!...)(het vroeg moeten opstaan, is de holocaust van het moderne westen. daarmeê begint het al - met die opgeblazen bleke gezichten op de tram, dag na dag na dag...)
1 opmerking:
Dan zal je als leider volledige financieringsprioriteit moeten geven aan het gegeven in dit korte clipje:
https://youtu.be/Oik1Weaait8?si=8UqTliLbfUVFiyYT
Iets dat in Vlaanderen nog niet geweten is en in de nabije toekomst enkel voor de totale ondergang (de helft van de mensen kan en moet nog werken voor onbepaalde tijd en dat zint die helft niet en nog andere scenario’s) of voor de totale bevrijding zal zorgen want er is geen tussenweg ivm dit onvermijdelijke gegeven dat ik persoonlijk de “optimale” evolutiesnelheid wens mee te geven.
Het feit dat de politiekers in Vlaanderen dit ook nog niet weten is dan ook nog steeds een slecht teken aan de wand wat betreft hun arbeidsethiek voor de samenleving en alles wat daar volgens hen uit voortvloeit aan rechtstreeks of onrechtstreeks gekoppelde maatregelen.
Een reactie posten