ik was met myn ex, ginette. ze zat rechtop in bed, smorgens, en was bezig met te klagen over vanalles en nog wat. ik zeg: "ik heb daar geen geduld voor - voor al die zovele ontevredenheid." we overliepen een lystje van dingen in ons leven die toch wél waardevol waren, inclusief ook allerlei vrienden, die we dan, de ene na de andere, punten op tien gaven, navenant hoeveel ze ons waard waren. hoewel dit, in wezen, bedoeld was als een lofzang op ons leven, uiteraard was het een zeer schraal iets om dat op die manier zo te zitten te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten