er stonden twéé fietsen van mollie aan haar school - wat ik, zeker met het weekend voor de deur, niet zag zitten, de vrye vereniging van onbezoldigde fietsendieven indachtig; zodat ik, in de late namiddag, één van die fietsen zelf ben gaan halen. echter, een niet-elektrische fiets ben ik niet meer gewend, dat beest trapte té zwaar - ik hoop voor haar, lezers, dat haar àndere fiets iets minder als een grasmachine aandoet.
tussendoor beginnen te werken aan die monoloog-voor-bedryven, in opdracht van dive, met als onderwerp "duurzaamheid"; deadline over exact één maand. doet wel verlangen naar een nieuwe, eigen, vrye monoloog, a la beuling met appelmoes; dàt gaat hiernà komen dan...
dit gebeurt toch wel in de klassieke machine-kamer, waar ik anders niet vaak toef. om twee uur snachts, wanneer al het mail- en telephoon-verkeer is opgehouden. het échte werk.
dit gebeurt toch wel in de klassieke machine-kamer, waar ik anders niet vaak toef. om twee uur snachts, wanneer al het mail- en telephoon-verkeer is opgehouden. het échte werk.
daarstraks was "the masked singer" op tv, rocco zyn lievelingsprogramma. ik verberg my dan in de keuken, met de grootste kop-telephoon die we in huis hebben als een verband over myn twee oren. een vriend van my zei wel eens: "ik doe nog liever tabasco in myn ogen dan dààrnaar te kyken..." programmeer-werk voor het "het salon op zondag" van 27 october, -een heikel iets, omdat er vanalles opeens is weggevallen... eigenlyk zitten alle komende zondagen al snor - behalve nog juist dié datum...
i love my life. i love my freedom. don't mind the everlasting battle.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten