uit de gedichten-trommel van victor glorieux

(voor nieuwkomers: victor glorieux is don vitalski, maar dan met grysgeverfde haren...)

VANACHTER EEN HOGE SCHUTTING

vanachter een hoge schutting
sloeg ik jou gade
vanmorgen, op de tennisbaan.

hoe je eruitzag, wat je aanhad.

je overdreven luide kreten
benieuwden my niet echt.

maar zagen jullie ook my?
daar was ik curieus naar

in iedere porie.

ik droeg niet de juiste broek.
ik wist met myn eigen twee armen geen blyf.

er was iets aan myzelf
dat myzelf niet meer aanstond.

hier zo te staan,
op die foute manier.

niet jou

maar wel eventueel jouw vriendin
had ik voor myzelf gewild.

tegen een dennenboom
in de bosjes daarachter.

voor geld?
desnoods.

maar ook dat zat er niet aan te komen.

ik was wel een beroemde zanger
maar niet daar, niet toen.

ik bekeek de hond die jullie byhadden.

ik kon nergens naartoe,
daarom bleef ik er zolang.

ook lang nadat jullie er weêr weg waren.

toen stond ik daar nog.

en op het einde
liet ik my kreunend
traag en waardig neêrzinken
op de kiezelstenen onder myn voeten.