ze zyn wel goed bezig
maar ze vinden my gewoon niet belangryk.
dat komt wel even binnen.
gelukkig kwam ik meteen daarna,
onderweg naar nergens,
sam wauters tegen.
nog zo iemand die
dag in, dag uit, keihard vecht.
"ik ben er zelfs meê gestopt.
met optreden en zo."
"oh ja?
wanneer heb je dan
laatst nog gespeeld?"
"eh...
zeven december..."
in de kid's rythm and blues
een blitz doch aangenaam potje
biljart.
blues is wel een goei ding.
hy leeft tezamen met een actrice.
elke dag ambras
maar ze leggen ook
elke dag by.
zelf woon ik alleen
maar verhuis ik
zes keer per dag
over en 't weêr.
onpraktisch maar wel gemakkelyk.
misschien is het een vergissing
dat een man en een vrouw
moéten tezamenwonen.
dit geschreven zynde,
spring ik weêr op myn fiets voor
myn bord spaghetti daar...
3 opmerkingen:
fijn begin van de avond! we zijn uiteindelijk nog Afrikaans gaan eten, in Mata Mata & Pili Pili, aanrader voor wie tijd heeft, het bestelde eten werd ons voorgeschoteld tijdens de derde fles wijn..
plus: ben vergeten te melden dat JY was gewonnen met de biljart!!
Optreden mag geen dwangneurose zijn, maar een ode aan de vrijheid en het plezier. En samenwonen mag evenmin een dwangneurose zijn, in dat opzicht heb ik jouw relatie al vaak als voorbeeld aangehaald voor de mijne in de mijne (als je nog kunt volgen).
Een reactie posten