rond elf uur wakker geworden. was tot relatief laat snachts in het alice-boek van carel peeters aan het lezen geweest. die wil de verliefdheid van lewis carroll op alice ontkrachten, maar daar krygt 'ie me niet in meê.
m'n huid is er goed aan toe - behalve precies onder m'n snor, waar de schilfers, de bulten en de korsten mekaâr zo erg afwisselen dat ik niet buiten wil komen. tenzy voor een opname van "the walking dead".
had meteen de gehele dag lang "het kot voor myn eigen"; ontving daar evenwel reeds gauw (een halfuur vroeger dan ik had verwacht) de illustere gert jochems, op de koersfiets, voor een repetitie. de "verbeteringen" die ik aan onze teksten had aangebracht in de loop van de voorbye week, bleken nu byna allemaal verslechteringen, en moeten dus weêr ongedaan worden gemaakt. vervelend...
we hebben, in de voorstelling "ik ben bly als het regent", een sketch geheten "de muziekwinkel", en daarvoor hebben we, als attribuut, een viool nodig; dit blauwe, via e-bay bestelde instrument is inmiddels gearriveerd; zeventig euro inclusief koffer, strykstok en verzending; uiteraard komt er dan ook letterlyk geen geluid uit. maar: dat is niet zo erg. dat is misschien zelfs juist goed.
pas toen 'ie er weêr vandoor ging, drong het besef tot my door dat, na een plateau van regen en bewolking, het zonnige zomerweder terug is van weggeweest.
enige telephoons gepleegd in verband met een handjevol optredens in september; door een paar kleine visjes die ik eerder heb aangepakt, ontglipt my nu een erg grote vis. dit echter een probleem zynde dat op welvaart duidt; meer vraag dan potentieel aanbod. dus "goed bezig", zoals dit heet.
wel vervelend dat m'n schuldenaren nu allemaal ineens op reis zyn vertrokken, zonder my eerst te hebben uitbetaald...
rocco james conan van de crèche gaan halen om halfvier smiddags. nog zes of zeven dagen en die jongen zegt de crèche voorgoed vaarwel.
dan met z'n tweetjes naar de fonteinen en de drinkbar van "park spoor noord". alleen met de zoon op stap, is een pak rustiger en intelligenter dan met de moeder en de dochter erby. rocco zei wel aldoor dat hy moest plassen: by nader inzien alleen maar omwille van de wc-madame, die hem gelatine-snoepjes geeft.
luv thuis, rocco daar afgezet; in myn eentje nog eens gaan zwemmen, was vier dagen geleden. vooral onder water gezwommen. ik was myn geld vergeten maar aan de balie zeiden ze:"we kennen jou, loop maar door."
i like.
verhaaltjes voorgelezen, de kinderen in bed gelegd, overvallen geworden door een verpletterende vermoeidheid. zoals verwacht my daaruit nu toch weêr aan het ophysen.
bezig met het aanvullen van deze "state of being".
subiet nog huiswerken. je denkt:"het is mooie weêr, het is een prachtige avond in de stad - ga ik naar de groenplaats, voor een spaghetti, naar de kerkstraat voor een pita, naar de kalmthoutse heiden voor een nachtwandeling met geen kleêren aan; en dan begryp je dat er maar één remedie is, ook tegen de blues: hier aan deze houteren tafel gaan zitten en alle futiele opdrachtjes afvinken in het bureaulicht. met voorlopig de straatdeur wel wyd-open.
that's all.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten