er zou op tristan da cunha een gigantische schat verborgen liggen. ook in de negentiende eeuw, ging een stel soldaten daarnaar op zoek, op aanwijzigingen van een oude, zuid-amerikaanse indiaan, die er alle geheimen van kende. op een ogenblik, juist toen ze al vyf meters onder de grond zaten, wilde deze man ineens niets meer zeggen, dus gaven ze hem een fles rode wyn. deze wyn in kwestie, zo wilde nu het noodlot, bekwam deze geheimzinnige mens zo slecht, dat hy er acuut aan doodging. de schat is dan ook nooit gevonden...
in 1963 moesten de inmiddels vierhonderd bewoners van dit eiland, naar engeland worden geëvacueerd, namelyk wegens een vulkaan-uitbarsting. pas na twee jaar konden ze terug. door wat ze in engeland gezien hadden, veranderde hun beschaving drastisch en voorgoed.
vandaag is het verboden om er nog te gaan wonen. de inwoners die er al zyn, zitten er goed, maar er mag niemand meer by.
de belangrykste export-producten van tristan da cunha zyn kreeften en postzegels.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten